Διακοπές!

Πέμπτη 29 Απριλίου 2010

Της Άννας οι κουρτίνες -Δημοτικό άσμα

"Άνθρωποι του μόχθου με πλησιάζουν κάθε μέρα στο γραφείο μου και μου λένε: "Άννα εμείς και δυο μισθούς θα δίναμε για μια κουρτίνα". Έτσι κι εγώ αποφάσισα -μηπώς δικά μου είναι τα λεφτά- να δώσω 200 χιλιάδες για να ικανοποιήσω πάγια αιτήματα των εργαζομένων για κουρτίνες. Η σκίαση ως γνωστόν είναι το σημαντικότερο θέμα για την Παιδεία της χώρας..."
Αυτή θα μπορούσε να είναι δήλωση της υπουργού (παρά) Παιδείας Άννας Διαμαντοπούλου.
Κι αυτό θα μπορούσε να είανι ένα δημώδες άσμα:

Της Άννας οι κουρτίνες
Σαράντα έξι Σύμβουλοι και χίλιοι αποσπασμένοι, καρέκλες ξεσκονίζανε στης Άννας το γραφείο.
Μοιρολογούν οι Σύμβουλοι και κλαιν οι αποσπασμένοι. «Αλίμονο στους κόπους μας, κρίμα στις δούλεψές μας, ολημερίς καθόμαστε και μας βαράει ο ήλιος»
"Πουλάκι εδιάβη κι έκατσεν, αντίκρυ στο Mall, δεν εκελάηδε σαν πουλί, μηδέ σα χελιδόνι, παρά εκελάηδε κι έλεγε ανθρώπινη λαλίτσα: «κουρτίνες αν δε βάλετε ο ήλιος θα σας κάψει, κι η δόλια η Παιδεία μας ακέφαλη θα μείνει»
Τ' άκουσ' η Αννούλα μας και του θανάτου πέφτει. Πιάνει, μηνάει στους διευθυντές με το πουλί τ' αηδόνι. Γραφή γοργά να φτιάξουνε να πάρουνε κουρτίνες. Τόχει μεγάλο της καημό μη λιώσουν οι Συμβούλοι. Και τότε τις καρέκλες της ποιος θα τις ξεσκονίζει;
Να τηνε κι εμφανίστηκε από του Mall τη στράτα. Περίμεναν οι Σύμβουλοι τα νέα για ν’ ακούσουν.
Από μακριά τους χαιρετά κι από κοντά τους λέει: «Γειά σας χαρά σας Σύμβουλοι και σεις οι αποσπασμένοι. Μα τι έχει ο πρωτοσύμβουλος και είναι ηλιοκαμένος;»
«Ο ήλιος τονε βάρεσε από το παραθύρι και ο φραπέ ζεστάθηκε και πια δεν τον επίνει»
«Σύμβουλε, μην πικραίνεσαι παράγγειλα κουρτίνες». Σηκώθηκαν οι Σύμβουλοι και οι αποσπασμένοι, τα χεριά της φιλούσανε πολύ ευτυχισμένοι.
Και βγήκε η απόφαση 200 χιλιάδες δίνει, κουρτίνες για να πάρουνε να μην τους καίει ο ήλιος.
Και κάτι άνθρωποι κακοί σαν είδηση το πήραν, θυμώσανε, σκυλιάσανε και την κατηγορούνε.
Κι η Αννούλα μας πικράθηκε δεν ξέρει τι να κάνει μ’ αυτούς τους παλιοέλληνες που δεν καταλαβαίνουν…

Για κοιτάξτε κι εδώ. Καταπληκτικό!

ΥΓ. Να συγχαρούμε και τους "συνδικαλιστές" που έσπευσαν να στηρίξουν την υπουργό στη σκανδαλώδη απόφασή της. Τέτοια βλέπουν οι εργαζόμενοι και τους έχουν σιχαθεί. Οι ίδιοι δεν βρήκαν μια λέξη να πουν για τα θέματα της Παιδείας και τους επί μήνες απλήρωτους συναδέλφους τους. Οι θόρυβοι του όχλου δεν φτάνουν στο πολυτελές Ανάκτορο του Mall

Αίσχος: Οι κουρτίνες της Διαμαντοπούλου όντως κοστίζουν διακόσιες χιλιάδες ευρώ!

Κρατούσα κάποιες επιφυλάξεις και όμως είναι αλήθεια. Η υπουργός Παιδείας που αφήνει τους εργαζόμενους απλήρωτους επί μήνες, που κάνει περικοπές από τη παιδεία ετοιμάζοντας ναστιβάζει 30-35 μαθητές στη τάξη για... οικονομία, πετάει κυριολεκτικά από το παράθυρο ή μάλλον στο παράθυρο 200.000 ευρώ!!! (για την ακρίβεια 196.056,30 ευρώ)

Αν αυτό δεν είναι ο ορισμός του αίσχους, τότε έχουμε χάει κάθε μέτρο σε αυτή τη χώρα...
Μήπως ήρθε η ώρα να την πετάξουμε κι εμείς από το παράθυρο;
Θα τη διώξουν ή θα παραιτηθεί; Τι λες Γιωργάκη; Τι λες Πάγκαλε;
Δείτε τα σχετικά έγγραφα:


Κουρτίνες २००००० ευρώ η Διαμαντοπούλου, ποδήλατο ο Γιωργάκης

Άννα: Δεν μπορείς να πεις Άρη. Συνεχίζω το έργο σου
Άρης: Άξια Αννούλα μου. Να πάρεις κι εκείνο το jacuzzi που δεν πρόλαβα!

Την ώρα που περικόπτονται μισθοί και στοιχειώδη δικαιώματα των εργαζομένων.
Την ώρα που γίνεται πρωτοφανής επίθεση κατά της Παιδείας με πρόσχημα την έλλειψη χρημάτων:
Για κάποιους φαίνεται πως όντως τα λεφτά υπάρχουν!!!
200.000 ευρώ δαπάνησε για κουρτίνες στο υπουργείο Παιδείας η Άννα Διαμαντοπούλου σύμφωνα με δημοσίευμα. Και δεν θα έδινα καμία βάση στη συγκεκριμένη εφημερίδα πλην όμως παρουσιάζεται τιμολόγιο για την αγορά των κουρτινών, ενώ και η απάντηση του γραφείου τύπου της υπουργού των 46 Συμβούλων δεν διαψεύδει επί της ουσίας την αγορά, αφού για άλλα τυρβάζει και επικαλείται αιτήματα των εργαζομένων!!!

Ιδού το δελτίο τύπου:
"Το σημερινό (29/4/2010) πρωτοσέλιδο της εφημερίδας «Ελεύθερη Ώρα» περί «κουρτινών» στο Υπουργείο Παιδείας δημιουργεί λανθασμένες εντυπώσεις και τραβάει την «κουρτίνα» της παραπληροφόρησης για να κρύψει την αλήθεια.
Ο διαγωνισμός για την προμήθεια και τοποθέτηση μηχανισμών σκίασης του Υπουργείου που επικαλείται η εφημερίδα, δεν προκηρύχθηκε πρώτη φορά τώρα από την Υπουργό Άννα Διαμαντοπούλου. Έχει προκηρυχθεί εδώ και 2 χρόνια και έχει κηρυχθεί άγονος.
Το νέο κτήριο του Υπουργείου που εγκαινιάστηκε το 2007 παρελήφθη χωρίς καμία μέριμνα για στοιχειώδη τουλάχιστον σκίαση. Η αντιμετώπιση του προβλήματος αποτελεί πάγιο αίτημα των υπαλλήλων του Υπουργείου και του Συλλόγου τους όπως έχει καταγραφεί σε επίσημες ανακοινώσεις, αλλά και στοιχειώδες μέτρο εξοικονόμησης ενέργειας, όπως προβλέπεται για όλα τα δημόσια κτήρια."

Εσείς τι καταλάβατε; Μήπως ότι κι εγώ; Πως η αγορά όντως έγινε;

Αν λοιπόν είναι αλήθεια προτείνω
α. Να πληρώσει το λογαριασμό από την προσωπική της περιουσία
β. Να παραιτηθεί



Ενώ όμως η Άννα ψώνιζε κουρτίνες, ο Γιωργάκης ψώνιζε ποδήλατο -και δεν το γράφει η Ελεύθερη Ώρα, αλλά η Ελευθεροτυπία:

"...Απ' ό,τι μου γράφει ο αναγνώστης μας κ. Α.Σ., προχθές το βράδυ, στις 20.25, ο κ. Παπανδρέου ήταν στο κατάστημα Cyclist, Μεσογείων 298, Χολαργός, κι αγόραζε καινούργιο ποδήλατο! (Γιατί; χάλασε η αλυσίδα του προηγούμενου;)

«Περνώντας μέσα απ' το χώρο στάθμευσης του καταστήματος», μας γράφει ο κ. Α.Σ. «πέρασε δίπλα μου και ο Πρωθυπουργός μας πάνω στο ποδήλατο. Εκανε βόλτες στον χώρο, προφανώς δοκιμάζοντάς το.
Φυσικά γύρω γύρω υπήρχαν οι άνδρες της ασφάλειάς του.
Δεν ξέρω, αλλά αυτή η εικόνα μού δημιούργησε μια έντονη απογοήτευση, έτσι όπως ήταν ειδικά η χθεσινή (σ.σ.: προχθεσινή) ημέρα. Με όσα είχαν γίνει...».

(Τα στοιχεία του αναγνώστη στη διάθεση της εφημερίδας και οι υπογραμμίσεις δικές μας).

...............................

Οντως ήταν η (προ)χθεσινή νύχτα από τις πιο ζόρικες. Την ίδια ώρα, γύρω στις 8.30 μ.μ., στην πρώτη σελίδα της «Ε» που θα κυκλοφορούσε την επομένη αποτυπώνονταν δραματικές οι εξελίξεις της ημέρας: «μίνι κραχ -6% στο Χρηματιστήριο» και: «-9,23% οι Τράπεζες» και: «καταιγίδα +6,64% τα σπρεντ» και: «Standard & Poor's: υποβάθμιση της Ελλάδας στην κατηγορία "σκουπιδιών"...» και: «στην 1η θέση των υποψηφίων για πτώχευση χωρών η Ελλάδα» και: «πέρα από τα φετινά 9,7 δισ., άγρια λιτότητα με επιπλέον πακέτο 25 δισ. σε 4 χρόνια»- με αυτούς τους τίτλους και υπότιτλους κυκλοφόρησε την επομένη (χθες) η «Ελευθεροτυπία».

Ευτυχώς που όλο αυτό το κάπως σκοτεινό σκηνικό που ζούσαμε εμείς στην εφημερίδα κι εσείς στη χώρα, αποφόρτιζε η ελπιδοφόρα διάθεση του Πρωθυπουργού να αγοράζει καινούργιο ποδήλατο. Μάλιστα τελειώνοντας την εργάσιμη μέρα του απ' τις 7.00 μ.μ. (για να 'ναι στο μαγαζί στις 8.00 μ.μ.) μας στέλνει ακόμα ένα φιλεργατικό μήνυμα: πόσο πολύτιμος είναι ο ελεύθερος χρόνος! Δώδεκα (μετά το Γυμναστήριο) με εφτά, είναι ένα λογικό ωράριο εργασίας. (Τα παραπάνω σ' τα τρώει τ' αφεντικό)...

Ωκύπους!

ΥΓ.: Ανησυχητικές εξελίξεις της τελευταίας στιγμής: παρ' ότι επίπονα κι επίμονα δοκίμαζε το ποδήλατο ο κ. Πρωθυπουργός εν τέλει δεν το αγόρασε! μάλλον θα του βρήκε πρόβλημα στην αλυσίδα...

ΣΤΑΘΗΣ Σ. 29.IV.2010 stathis@enet.gr

Τετάρτη 28 Απριλίου 2010

Το γράμμα ενός πατέρα από τη Χίο

ΕΝΑΣ ΓΟΝΕΑΣ ΜΕ ΑΓΩΝΙΑ…

Έτσι λοιπόν ορίστηκε το πρόβλημα: και εσείς οι δάσκαλοι –ες και οι καθηγητές-τριες των παιδιών μας είσαστε μέρος του προβλήματος.

-Αφού χρόνια και χρόνια τρώτε την υποτίμηση των γονιών και των παιδιών μιας υποτιμημένης κοινωνίας, όπου το κάθε μέλος της μαθαίνει, από την μεγάλη της πατρίδας σχολή, δηλαδή τον κίτρινο καθωσπρέπει τύπο και την καθώς αρμόζει κίτρινη τηλεόραση, να σκέφτεται σαν ιδιώτης.
-Αφού χρόνια και χρόνια τρώτε την απαίτηση των γονιών και του υπουργείου-εργοδότη σας να κάνετε τα παιδιά μας τακτοποιημένες κονσέρβες στα ράφια μιας χαμοζωής, σκοτώνοντας κάθε διάθεση σε αυτά και σε εσάς να ψάξετε την κρυφή όψη των πραγμάτων, την ομορφιά τους.

-Όταν επί χρόνια πολλά απαξιωνόσαστε υλικά και ηθικά σε μια διδασκαλία που της στραγγαλίζουν την δημιουργικότητα-τη δικιά σας και των μαθητών σας για να είσαστε συνεπείς στις νόρμες του υπουργείου
-Όταν οι νεώτεροι από εσάς έχετε ταπεινωθεί για το αυτονόητο δικαίωμα μιας σταθερής δουλειάς
-Όταν χιλιάδες από σας ζείτε στην μέγγενη του εκβιασμού, την αγωνία των μωρών μορίων είτε σαν αναπληρωτές είτε σαν ωρομίσθιοι (7 ευρώ η ώρα!) ενώ έχετε ήδη ταπεινωθεί σε παρατρεχάμενους της κάθε εξουσίας, και φτάνετε 35 και 40 χρονών για να μπείτε στο δρόμο της επισφάλειας!
-Όταν με τους μισθούς που παίρνετε εφόσον αποκτήσετε το «προνόμιο» της πλήρους απασχόλησης σας κλείνουν το μάτι να κάνετε ιδιαίτερα αρκεί να μην εκτεθείτε
-Όταν σας ζητάνε, οι υποκριτές! να δίνετε τον καλύτερο εαυτό σας και σας τάζουν απολύσεις στο διηνεκές δηλαδή αναποδογυρίζουν και τις ελάχιστες διασφαλίσεις που δικαιούται κάθε άνθρωπος για να μην αισθάνεται με την ’’ ψυχή στο στόμα’’
-Όταν μέσα σε όλο αυτό το γενικό χαμό μιλάνε για νοικοκύρεμα της παιδείας αυτοί που την κατάντησαν πεδίο βασικής εκπαίδευσης στην υποκρισία, θυμώνω με το αναποδογύρισμα των λέξεων.
Θυμώνω με την ωμότητα, τον κυνισμό και τη βία που βλέπω στα πρόσωπα των PIGS της εξουσίας που προκλητικά ζητάνε να γίνει πιο βάναυση η καθημερινότητα όλων των εργαζομένων που φταίνε επειδή ‘’τολμούν να έχουν ανάγκες’’.
Παίρνω μέσα μου την αγωνία των νέων ανθρώπων, των παιδιών μου, για ένα αύριο που κτηνώδικα ο κάθε Αλέκος Παπαδόπουλος και η κάθε Διαμαντοπούλου αλλά και οι πουλημένοι στις υπηρεσίες του κέρδους τηλεπαρουσιαστές εντείνουν υλοποιώντας την κρατική πολιτική του’’ λιώστε τους, το κέρδος πάνω απ όλα’’ Θυμώνω για την αγωνία του αύριο που βλέπω στους δασκάλους των παιδιών μου, στη θέση του χαμόγελου που, όπως όλοι μας, δικαιούνται, Θυμώνω για τον εφιάλτη στη θέση των ονείρων. Θυμώνω με τον εκβιασμό της ανασφάλειας
Σαν γονιός λοιπόν έρχομαι μαζί με άλλους γονείς να σας παρακαλέσουμε σε αυτές τις δύσκολες μέρες που ζούμε:
Να αντισταθείτε,στην απαξίωση και την συκοφάντηση που έρχεται να «δέσει» με το παραμύθι «κινδυνεύει η πατρίς»
Γνωρίζουμε, όλοι μας λίγο πολύ, τις αδυναμίες των συνδικάτων, τους συμβιβασμούς των ηγεσιών σας, τη φυσιολογική δυσπιστία. Την δικαιολογημένη πίκρα σας…
Όμως οι αγώνες δεν γίνονται για τα μάτια κανενός ηγέτη ή ηγετίσκου
Γίνονται για να επιβάλλουμε το δίκαιο, για να αλλάξουμε τα πράγματα, όσο κι αν αυτό φαντάζει δύσκολο.

Για να μην γίνει η απαξίωση της ζωής μας και του μέλλοντος μας φυσικός κανόνας
Γιατί πάνω από τα κέρδη των τοκογλύφων, των τραπεζών , και των αφεντικών
ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΙ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΓΙΑ ΑΞΙΟΠΡΕΠΗ ΥΛΙΚΑ ΚΑΙ ΗΘΙΚΑ ΖΩΗ
ΧΩΡΙΣ ΑΓΩΝΙΑ ΚΑΙ ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑ

Και αυτό είναι το καλύτερο μάθημα που μπορείτε να δώσετε στα παιδιά μας αλλά και σε εμάς….
Χίος 27/04/10
Δημήτρης Λαβατσής


Ως πατέρας τριών παιδιών προσυπογράφω. Η απολύτως ανάλγητη υπουργός Παιδείας με τους 46 συμβούλους ετοιμάζει το νέο Μεσαίωνα της Παιδείας με το γελοίο σύνθημα "πρώτα ο μαθητής"!
Ας αντισταθούμε όλοι οι γονείς μαζί με τους δασκάλους και τους καθηγητές. Ο αγώνας όλων μας είναι κοινός!

Το σχέδιο Καλλικράτης: Μήπως να καταργήσουμε εντελώς τις εκλογές;


Μετά την ανακοίνωση του σχεδίου Καλλικράτης, προτείνω από εδώ και στο εξής όλοι οι δήμαρχοι να διορίζονται απευθείας από τον κύριο Ραγκούση, ώστε να κερδίσουμε χρόνο και κυρίως χρήμα...
Από εκεί και πέρα τι να πει κανείς;
Για τους αχανείς Δήμους που ειδικά στην Ελληνική επαρχία θα δημιουργήσουν άλυτα προβλήματα;
Π.χ στη Φωκίδα και παρά την καθολική αντίθεση κατοίκων και τοπικής αυτοδιοίκησης, προβλέπονται μόνο δυο Δήμοι, σε μια εξαιρετικά ορεινή περιοχή. Η πρόσβαση στην Άμφισσα για πολλούς κατοίκους χωριών είναι εξαιρετικά δυσχερής. Πώς θα λύνουν προβλήματα που προκύπτουν από την καθημερινότητα;

Γιατί ο κύριος Ραγκούσης αρνήθηκε τα τοπικά δημοψηφίσματα;
Γιατί αρνείται την αναλογική εκπροσώπηση στα δημοτικά συμβούλια όλων των περιοχών;
Γιατί διατηρεί το απαράδεκτο εκλογικό σύστημα;
Για ποιό λόγο επιμηκύνει τη θητεία των -ανεξέλεγκτων πια - δημάρχων;
Γιατί μιλά για την εξοικονόμηση πόρων (που υπάρχει στη φαντασία του) και δεν μιλά για το τερατώδες κόστος εφαρμογής του Καλλικράτη που με τους πλέον μαζεμένους υπολογισμούς θα ξεπεράσει τα 4,5 δισεκατομμύρια ευρώ;
Γιατί δε μιλά για τη θύελλα απολύσεων;
Γιατί δε μιλά για το κλείσιμο δεκάδων σχολείων;

Φορτώνει την αυτοδιοίκηση με αρμοδιότητες, αλλά χωρίς τους αναγκαίους πόρους. Μαντέψτε ποιοί θα πληρώσουν και πάλι! Διαβάστε προσεκτικά πριν απαντήσετε στην επόμενη δημοσκόπηση ότι συμφωνείτε με τα καταστροφικά σχέδια ΠΑΣΟΚ & Σια

Αυτά προς το παρόν. Σίγουρα θα επανέλθουμε!

Όλοι οι Δήμοι του σχεδίου "Καλλικράτης", εδώ

Τρίτη 27 Απριλίου 2010

Πως να γίνετε (υφ)υπουργός: Ένα διδακτικό παραμύθι από το εξωτικό Ελλαδιστάν

Ήρθε η ώρα να μοιραστώ μαζί σας μια απολύτως φανταστική ιστορία που συνέβη στο μακρινό Ελλαδιστάν....

Ήταν το 2004 και η χώρα ετοιμαζόταν για εκλογές. Το ραδιοτηλεοπτικό συμβούλιο είχε δώσει αυστηρές οδηγίες για την προβολή των υποψηφίων...
Σε αντίθεση με τη χώρα μας, όπου τα ΜΜΕ λειτουργούν με απόλυτη διαφάνεια, στο Ελλαδιστάν σκοτεινοί καναλάρχες τα χρησιμοποιούσαν για να παίρνουν δουλειές από το Δημόσιο ή να ξεπλένουν χρήματα (άγνωστη λέξη στη χώρα μας)
Η ηρωίδα της ιστορίας μας για μια πενταετία (1997-2002) ήταν Γενική Γραμματέας Διαχείρισης Κοινοτικών Πόρων στο Υπουργείο Εργασίας του Ελλαδιστάν, με αρμοδιότητα τον σχεδιασμό και τη διαχείριση των δράσεων για την απασχόληση, τη δια βίου μάθηση και την κοινωνική πολιτική στο Β' και Γ' ΚΠΣ.
Στο ευρύ κοινό ήταν όμως παντελώς άγνωστη, όταν αποφάσισε να θέσει υποψηφιότητα για βουλευτής σε μια δύσκολη περιφέρεια με γνωστά ονόματα για αντιπάλους.
Ευτυχώς κατά τη θητεία της είχε αποκτήσει μερικούς καλούς φίλους. Και όπως είναι γνωστό ο "φίλος στη ανάγκη φαίνεται" όπως λένε στο Ελλαδιστάν.
Έτυχε τότε να βρίσκομαι σε εκείνη τη μακρινή χώρα και να δουλεύω στο κανάλι "Άλεφ", ιδιοκτησίας του άραβα ασφαλιστή Condom- In- Ass. Τότε μας ήρθε εντολή να παρουσιάσουμε στην εκπομπή μας την υποψήφια βουλευτή -ας την πούμε Μωαμεθανοπούλου- ώστε να γίνει γνωστή και να εκλεγεί (η φιλία πάνω απ' όλα)
Διευθυντής τότε στο κανάλι ήταν ο δημοφιλέστερος παρουσιαστής ειδήσεων στο κοινό του Ελλαδιστάν -μαθαίναμε πως ούτε λίγο ούτε πολύ 1 ολοστρόγγγυλο δις είχε δώσει ο άραβας καναλάρχης για την μεταγραφή του...
Η Μωαμεθανοπούλου ήρθε, την έδειχνε συνεχώς η κάμερα και χόρεψε ακόμη και παραδοσιακούς χορούς του Ελλαδιστάν.
...Σπρώχνοντας από δω κι από κει κατάφερε να κάνει την έκπληξη και να βγει βουλευτής. Προφανώς αυτό δεν είχε καμία απολύτως σχέση με τους κοινοτικούς πόρους που διαχειριζόταν, ούτε με το παράξενο ιδιοκτησιακό ακθεστώς του "Άλεφ" που σήμερα πια ανήκει στους Γερμανούς κοινούς μας φίλους...
Η άνοδος συνεχίστηκε και όχι μόνο βγήκε και ξαναβγήκε βουλευτής η ηρωίδα μας, αλλά έγινε και υφυπουργός στο πλευρό της Βάνας Ανθρακοπούλου
Στη συνέχεια αποφάσισε να επιτεθεί στα εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων του υπουργείου και έκανε πολλές εμπνευσμένες ομιλίες...

Σημείωση: Κάθε ομοιότης με πρόσωπα και γεγονότα της πατρίδας μας είναι απολύτως συμπτωματική. Στην Ελλάδα υπουργοί και υφυπουργοί βγαινουν με το σπαθί τους και χάρη στην αγάπη του λαού. Κανείς τους δεν έχει σχέση με επιχειρηματίες. Απόδειξη ότι κανείς Έλληνας πολιτικός δεν είναι στη φυλακή!

Σημείωση ψυχολόγου: Ο ασθενής που έγραψε αυτό το παραμύθι προφανώς έχει χάσει την επαφή με την πραγματικότητα

Το μαύρο μέτωπο Σκάι -Καθημερινής...

Είχα ήδη γράψει το σχόλιο μου για Σκάι- Καθημερινή, όταν μου ήρθε η είδηση:

"Τη Δευτέρα 26/4 το απόγευμα, ο διευθυντής του Ραδιοσταθμού Σκάι Άρης Πορτοσάλτε συγκέντρωσε όλους τους συντάκτες και τους ανακοίνωσε ότι μόλις η κυβέρνηση νομοθετήσει την κατάργηση του 13ου - 14ου μισθού η επιχείρηση θα προχωρήσει στις περικοπές.

Γι' αυτό όλοι πρέπει να πάρουν τα μέτρα τους, ενώ τόνισε ότι θα χρειασθεί να δουλέψουν και για τη φανέλα (του σταθμού). Γενικά είπε ότι θα προσπαθήσουν να κρατήσουν τις θέσεις εργασίας, σημειώνοντας όμως ότι τίποτα δεν είναι δεδομένο, ενώ εξέφρασε τη δυσαρέσκειά του για κάποια τμήματα...
Οι εργοδότες στρώνουν το έδαφος, εμείς τι κάνουμε;" (Διαβάστε εδώ την είδηση)

Θα περικοπεί άραγε και ο μισθός της ζωόφιλης κυρίας που θεωρεί ως βασικό εχθρό των αδέσποτων τους ....μετανάστες, που όπως είπε από το μικρόφωνο του Σκάι "τα σφάζουν και τα τρώνε";

...και λίγη ιστορία
(ρεπορτάζ από το Βήμα - μόνο όταν αρχίζουν οι σκυλοκαυγάδες μεταξύ ιδιοκτητών ΜΜΕ μαθαίνουμε κι εμείς κάτι):

"...το όνομα των Αλαφούζων γίνεται ευρύτερα γνωστό μετά το 1988, οπότε η οικογένεια επεκτάθηκε στα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Το 1988, μετά τη φυγή του Γ. Κοσκωτά στη Βραζιλία, ο κ. Αλαφούζος με την προτροπή τού τότε προέδρου της ΝΔ κ. K. Μητσοτάκη αγοράζει την εφημερίδα «Καθημερινή» και τον ραδιοφωνικό σταθμό Σκάι.

Εναν χρόνο αργότερα η οικογένεια Αλαφούζου υποστηρίζει ότι έχει χρηματοδοτήσει με 1 εκατ. δολάρια τον πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας κ. K. Μητσοτάκη. Ο τότε πρωθυπουργός απάντησε ότι τα χρήματα πήγαν στο ταμείο της ΝΔ. H σχέση συνεννόησης και επαφής με τη ΝΔ επί των ημερών του κ. Μητσοτάκη άλλαξε άρδην το 1992. Τότε ο κ. Ιωάννης Αλαφούζος και πέντε συνεργάτες του παραπέμφθηκαν από τον εισαγγελέα στη Δικαιοσύνη για λαθρεμπόριο καυσίμων με τα πλοία «Ενάλιος Αίθρα» και «Ασπρονήσι», αλλά στη συνέχεια αθωώθηκαν.
Οι σχέσεις ΝΔ - Αλαφούζου σταδιακά χειροτερεύουν. Στις 8 Οκτωβρίου 1993, λίγες ημέρες πριν από τη διεξαγωγή των εθνικών εκλογών, η οικογένεια Αλαφούζου περνάει στην αντεπίθεση, καθώς καταγγέλλει τον τότε πρωθυπουργό κ. Μητσοτάκη ότι εκτοξεύει ψευδείς κατηγορίες εναντίον της. Τότε μάλιστα ο κ. Αλαφούζος δημοσιοποιεί ότι είχε χρηματοδοτήσει τον κ. Μητσοτάκη προσωπικά. Στις 10 Οκτωβρίου η ΝΔ χάνει τις εκλογές από το ΠαΣοΚ με διαφορά 7,5 μονάδων (39,30% έναντι 46,88%).
Το 1993 οι δύο γιοι του κ. Αλαφούζου είχαν ήδη αρκετή εμπειρία από την ενασχόληση με τις επιχειρήσεις του πατέρα τους. Ο κ. I. Αλαφούζος έχει παραλάβει από τον πατέρα του το ραδιόφωνο του Σκάι από το 1993, ενώ προσφάτως, τον Νοέμβριο του 2005, ανέλαβε και επισήμως την ευθύνη του τηλεοπτικού σταθμού Smart TV, ο οποίος δεν λειτουργεί ακόμη. Πάντως η προηγούμενη προσπάθεια της οικογένειας Αλαφούζου να ασχοληθεί με την τηλεόραση είχε αποτύχει. Το 1997, ύστερα από πολλαπλές ανεπιτυχείς προσπάθειες να ανεβάσει τα νούμερα του τηλεοπτικού σταθμού Σκάι, ο κ. I. Αλαφούζος πούλησε τον τηλεοπτικό σταθμό, τη διεύθυνση του οποίου είχε αναλάβει ο κ. Στ. Τσοτσορός.
Το 2001 ο κ. I. Αλαφούζος είχε καταδικαστεί από το B´ Μονομελές Πλημμελειοδικείο Πειραιά για χρέη προς το Δημόσιο..."

...και το Βαθύ Κόκκινο, θυμίζει:
Μέχρι το 2007 και για πολλά χρόνια στην «Καθημερινή» εργαζόταν και ο Γ. Δελαστίκ που τότε και μέχρι σήμερα διευθύνει το «Πριν».
Η απόλυση του από εκεί συνοδεύτηκε από άρθρο της «Καθημερινής» όπου ο τότε διευθυντής της Αντώνης Καρκαγιάννης έγραφε μεταξύ άλλων:.
"Ο Γιώργος Δελαστίκ εκτός από τη δουλειά του στην «Κ» εκδίδει και διευθύνει μια μικρή εφημερίδα, το «Πριν», όπου αυτός και οι φίλοι του αναπτύσσουν τις απόψεις τους, σεβαστές πάντοτε και παντελώς αδιάφορες για την «Κ».
Στο φύλλο όμως της εβδομάδας πριν από το Πάσχα δημοσιεύθηκε ανώνυμο σχόλιο (το έγραψε καθ’ ομολογία του ο Γιώργος Δελαστίκ), όπου η «Κ», χωρίς να κατονομάζεται αλλά σαφέστατα να υπονοείται, περιγραφόταν περίπου ως εκτροφείο ξένων πρακτόρων, που και αυτοί δεν κατονομάζονταν αλλά σαφώς υπονοούνταν ή «φωτογραφίζονταν»".

Δεν νομίζει ο Γ. Δελαστίκ ότι ήρθε η ώρα να πει κάποια πράγματα με το όνομα τους;

Και μια υπενθύμιση για τον ρόλο που παίζουν τα ΜΜΕ.

«Ως τώρα πιστεύαμε ότι η εξάπλωση των χριστιανικών μύθων στα χρόνια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας οφειλόταν αποκλειστικά στο ότι δεν είχε εφευρεθεί ακόμη η τυπογραφία. Το αντίθετο ακριβώς συμβαίνει. Ο καθημερινός Τύπος και ο τηλέγραφος, που μέσα σε μια στιγμή διαχέει τις επινοήσεις του σε όλη τη γη, κατασκευάζει περισσότερους μύθους μέσα σε μια μέρα (και το αστικό κοπάδι τους πιστεύει και τους διαδίδει ακόμα παραπέρα) από όσους θα μπορούσαν να παραχθούν παλιότερα μέσα σε έναν αιώνα».

Καρλ Μαρξ («Απαντα», τόμος 44, σελ. 176).

Και τέλος πάντων, ας μην ξεχνάμε πως οι Γερμανοί είναι φίλοι μας. 70 χρόνια τώρα το λέει η Καθημερινή:
"Ο αθηναϊκός λαός αντιμετωπίζει τα γεγονότα με σταθεράν πεποίθησιν ότι όλα βαίνουν προς το καλύτερον, ότι λήξαντος του πολέμου, διά την Ελλάδα τουλάχιστον, ανοίγεται η περίοδος της ειρήνης και της εντός των πλαισίων της ειρήνης αυτής παραγωγικής δραστηριότητος... Η θέλησις των Ελλήνων, όπως εντός του ειρηνικού πλαισίου, το οποίο εξασφαλίζει εις αυτούς ο τερματισμός του πολέμου, αναπτύξουν όλας των τας ικανότητας και όλας των τας πρωτοβουλίας, θα δώση ασφαλώς αφορμήν διά να εκδηλωθούν όλαι εκείναι αι κεκρυμμέναι αρεταί της φυλής μας, αι οποίαι είτε εξ αδιαφορίας, είται εξ αισθημάτων ηλαττωμένης αλληλεγγύης δε είχον ανέλθει εις την επιφάνειαν τους τελευταίους καιρούς... Αι γερμανικαί αρχαί εμφορούμεναι από τας φιλικωτέρας των διαθέσεων απέναντι του ελληνικού πληθυσμού, τας αρετάς και τα προτερήματα του οποίου δεν ήργησαν να γνωρίσουν, θα τον συντρέξουν- περί τούτου δεν υπάρχει αμφιβολία- εις πάσαν θετικήν και οικοδομητικήν του προσπάθειαν".

Καθημερινή - 29/4/1941

Προφανώς από το συγκεκριμένο editorial εμπνεύστηκε και ο Alexis ο δικό του περί ΔΝΤ...
Διαβάστε εδώ τις επιστολές Δελαστίκ και Μπουγάτσου...

Δευτέρα 26 Απριλίου 2010

Καθημερινή: Σχόλια σε μαύρο -κατάμαυρο φόντο...

Η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ -ΛάΟΣ έχει και τον εκπρόσωπο της στα ΜΜΕ, που δεν είναι άλλος από το συγκρότημα Αλαφούζου. Καθημερινή και Σκάϊ επιδίδονται σε ένα όργιο παραπληροφόρησης και κατασυκοφάντησης οποιουδήποτε αντιδρά στην καταιγιστική επίθεση που δέχονται οι Έλληνες εργαζόμενοι.

Διαβάστε και θαυμάστε
Ο μοναδικός κύριος Πάσχος Μανδραβέλης:
"...Οι πολίτες που πλήττονται από την παραβίαση του νόμου δεν αντιδρούν διότι φοβούνται τον χαρακτηρισμό του «αντικομμουνιστή». Ετσι, δέκα νοματαίοι του ΚΚΕ διαφεντεύουν το παρόν και το μέλλον της χώρας.
Εφτασε η στιγμή να πούμε όλοι «ώς εδώ!» Δεν μπορεί το 8% να κυβερνά τη χώρα. Δεν μπορούν δέκα άτομα να κλείνουν τα ξενοδοχεία και κανείς να μη διαμαρτύρεται. Δεν μπορεί να παραβιάζονται κατάφωρα οι νόμοι και να μην κάθεται κανένας στο σκαμνί. Δεν μπορεί μια χούφτα στελεχών του ΚΚΕ να μασκαρεύονται ναυτεργάτες και να σταματούν την ακτοπολοΐα. Αυτό που το ΚΚΕ ονομάζει «αντικομμουνισμό» δεν είναι μόνο εθνική ανάγκη. Είναι κοινωνικό καθήκον. Είναι αντίσταση στον φασισμό με κόκκινη λεοντή" (!!!) Αν αυτό δεν σας θυμίζει διάγγελμα του Παπαδόπουλου, τότε μάλλον δεν έχετε ακούσει καν για τη δικτατορία...

-Ο πολύς Στέφανος Κασιμάτης παίρνει συνέντευξη -ύμνο από την υπουργό διάλυσης Παιδείας Άννα Διαμαντοπούλου και γράφει ενδεικτικά και... αντικειμενικά: "Δεδομένου του δυναμισμού της, η Διαμαντοπούλου ως πολιτική προϊσταμένη της διαλυμένης Δημόσιας Παιδείας θυμίζει τίγρη σε κλουβί" (!!!!!)

Κι ο επίλογος (για να δείτε πως γίνονται οι δουλειές: "Στην «Παλιά Αγορά» της Φιλοθέης. Παρήγγειλα ένα εσπρέσο όσο περίμενα την κ. Διαμαντοπούλου. Ηρθε μαζί με τον επί του Τύπου συνεργάτη της και πήραμε μία πράσινη σαλάτα, ένα κοτόπουλο σχάρας, ένα ριζότο μανιταριών, ένα κοτόπουλο φούρνου με πατάτες και τρεις γκράπες. Το σύνολον 70 ευρώ" (ερώτηση: ποιός ήπιε τις γκράπες; ποιός πλήρωσε το λογαριασμό;)
Ας μεσολαβήσει ο κύριος Κασιμάτης μήπως μας συναντήσει η υπουργός (της το έχουμε ζητήσει ως εργαζόμενοι από τον Οκτώβριο- θα κεράσουμε και γκράπα εν ανάγκη και θα παραγγείλουμε κοτόπουλο από το σουβλατζίδικο: Λογαριασμός: 5,50 ευρώ -κοτόπουλο παϊδάκια)


Σχόλιο στη φωτογραφία του πρωτοσέλιδου:
"Τρεις εμπειρογνώμονες του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου ανέρχονται την οδό Βασιλέως Γεωργίου Α στην πλατεία Συντάγματος των Αθηνών, ταλαίπωροι από το βάρος των στοιχείων που κρύβουν οι χαρτοφύλακές τους και την απριλιάτικη μεσημεριανή ζέστη. Πίσω τους, διαδηλωτές απεργοί σηματοδοτούν με τη θορυβώδη παρουσία τους ότι το ελληνικό πρόβλημα δεν είναι μόνο ζήτημα αριθμών, αλλά και υπεύθυνης συμπεριφοράς των πολιτών". (!!!!)
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 23/04/10

Συγγνώμη κύριε Παπαχελά που είμαστε ανεύθυνοι. Ποιές είναι οι δικές σας αποδοχές που σας καθιστούν υπεύθυνο;
Είσαστε υπερήφανος για τους "Φακέλους" σας με τις αβανταδόρικες ερωτήσεις στους κυρίους Αλογοσκούφη, Μάνο και Παπαντωνίου που είναι μεταξύ των βασικών υπεύθύνων για την κατάσταση που ζούμε;


Γράφει ο Alexis:
"...Ο επόμενος κίνδυνος είναι να αφήσουμε εκείνους που ωφελούνται πολιτικά από τη φτώχεια και τη μιζέρια να την επιδεινώσουν. Ο λόγος για την Αριστερά, που πιστεύει πως έχει το δικαίωμα να κάνει ό, τι μπορεί για να μην πατήσει τουρίστας το καλοκαίρι. Η δημοκρατία όμως έχει νόμους και όρια, που πρέπει επιτέλους να τα θέσει πριν ξεκινήσει ένα μεγάλο πάρτι αυτοκαταστροφής" (μετάφραση: Χρυσοχοϊδη τσάκισε τους, θα είμαστε δίπλα σου)...
Και λέει πως τα πάντα θα κριθούν από το "... πόσο δυνατοί είναι οι σπασμοί του λαϊκίστικου μεταπολιτευτικού τέρατος που σφαδάζει καθώς τελειώνει. Μακάρι να μην καταφέρει να τραυματίσει θανάσιμα ό, τι δημιουργικό και θετικό έμεινε σε αυτόν τον τόπο..." (δηλαδή η αντίσταση των εργαζομένων που πρέπει να συντριβεί)

Θα είχε ενδιαφέρον σε κάποιον από τους φακέλους του, ο πρώην αριστερός και ανταποκριτής της Αυγής επί χρόνια στις ΗΠΑ κύριος Alexis Παπαχελάς να μας εξηγούσε πότε ακριβώς και κυρίως πως ως νέος Σαούλ είδε το φως το αληθινό;

Το αποκορύφωμα όμως το άκουσα χθες το βράδυ σε ...ζωοφιλική εκπομπή του Σκάι (ραδιόφωνο). Η παρουσιάστρια μιλώντας για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα αδέσποτα, ανέφερε ως βασική απειλή τους "μετανάστες που τα σφάζουν και τα τρώνε" (!!!) Ασφαλώς θα γνωρίζετε πως και ο Χίτλερ ήταν ζωόφιλος. Μόνο που δεν είχε εκπομπή στον Σκάι. Η κυρία αυτή προφανώς εξακολουθεί να έχει το μικρόφωνο για να εξαπολύει το ρατσιστικό της δηλητήριο...
Το κάλεσμα απλό και λιτό:

Ένας χρόνος χωρίς το Νίκο…

Πέρασε ένας χρόνος που ο Νίκος Κουλούρης δεν είναι πια κοντά μας. Το Σάββατο 1η Μαΐου, στις 9μμ συναντιόμαστε στο Στέκι της Αντίστασης με τους Πολίτες του Χαλανδρίου (Αβέρωφ 7Α –Χαλάνδρι). Με ένα ποτήρι κρασί, θυμόμαστε, κουβεντιάζουμε και διασκεδάζουμε. Όπως θα το ήθελε κι ο ίδιος...

Οι φίλοι του Νίκου Κουλούρη

Σε ηλικία μόλις 54 ετών, την Πρωτομαγιά του 2009 χάσαμε ένα φίλο και σύντροφο. Η Αριστερά έχασε ένα μαχητή και διανοούμενο με την πραγματική σημασία που έχει αυτή η λέξη: Μελέτη και γνώση, αλλά και χαμόγελο. Και χαρά της ζωής. Και αισιοδοξία…
Καρκίνος. Βάσανα ατέλειωτα. Και η σπίθα να μη σβήνει. Σε μια ζωή γεμάτη ανατροπές. Σε έναν άνθρωπο που δεν επαναπαυόταν και δεν έλεγε ποτέ: «Καλά τη φέραμε τη ζωή μας ως εδώ/ Μικροζημίες και μικροκέρδη συμψηφίζοντας»*.

Και να διασκεδάζει ήξερε και να χορεύει και να πίνει και να ρουφάει κάθε σταγόνα. Να γίνεται η ψυχή της παρέας. Με τον ίδιο τρόπο έπεφτε με τα μούτρα και σε ό,τι καταπιανόταν: Στο Κίνημα, στην αστρονομία, στη μελέτη του Εμφυλίου.

Το βιβλίο του Ελληνική Βιβλιογραφία του Εμφυλίου Πολέμου 1945-1949. Αυτοτελή Δημοσιεύματα 1945-1999 κυκλοφόρησε το 2000 από τις εκδόσεις Φιλίστωρ και αποτέλεσε σημείο αναφοράς για τους ιστορικούς. Ήταν ένα έργο ζωής. Ο Νίκος περπάτησε στα πεδία των μαχών, μίλησε με δεκάδες πρωταγωνιστές και άρχισε την καταγραφή και την αυτοψία βιβλίων που είχαν γραφτεί μέχρι τότε. Περιέλαβε τελικά 576 βιβλία, χωρίς να σταματήσει τις έρευνες του. Πριν καν συμπληρωθεί χρόνος από την έκδοση είχε συγκεντρώσει 60 ακόμη βιβλία!

Σε συνέντευξη του στην Προλεταριακή Σημαία (4/11/2000), έλεγε χαρακτηριστικά:

-Τα τελευταία τρία χρόνια ο Εμφύλιος έχει γίνει αντικείμενο ακαδημαϊκών προσεγγίσεων, ειδικά με αφορμή τα 50 χρόνια από τη λήξη του Εμφυλίου -το 1999. Είμαι σίγουρος ότι η άρχουσα τάξη αναλαμβάνει να διαχειριστεί με τους δικούς της ιδεολογικούς όρους την ιστορία εκείνης της εποχής όπως και του κομμουνιστικού κινήματος. Είναι πολύ χαρακτηριστικό ότι το Βήμα και η Καθημερινή καθώς και η τηλεόραση (π.χ. η σειρά του Κούλογλου) προχώρησαν σε εκτεταμένα αφιερώματα με κοινό μοτίβο: ότι ήταν μια τραγωδία, φέρουν ευθύνες και οι δύο, αλλά από δω και πέρα οι Έλληνες πρέπει να τα βρουν, ποτέ ξανά οξύτητες κ.λπ. κ.λπ. Η επιδίωξη είναι να ξορκίσουν τον τρισκατάρατο εμφύλιο πόλεμο κι έτσι να απαλλαγούν οι νικητές για τα εγκλήματα που τους βαρύνουν.
Ξαναγράφεται δηλαδή η ιστορία από τους νικητές;
- Ναι. Ξαναγράφουν την ιστορία που παλαιότερα τη διαχειρίζονταν αναφερόμενοι σε ληστοσυμμορίτες και σλαβοκίνητους, ενώ σήμερα μιλάνε για βαριά λάθη του αριστερού κινήματος. Ο στόχος βέβαια παραμένει ο ίδιος, υποταγή και διάλυση του κινήματος.
Που να έβλεπε πως (ξανα)γράφεται σήμερα η ιστορία… Στα 60 χρόνια από τη λήξη του Εμφυλίου.
Και μένουμε να αναρωτιόμαστε πως θα ήταν η Αριστερά αν είχε πολλούς Νίκους. Αν είχε ανθρώπους πολύπλευρους, χωρίς καμία διάθεση να καταλάβουν καρέκλες ή να βολευτούν. Αν είχε πιο πολλούς που να βρίσκονται σε αυτή την όχθη από απόλυτη και συνειδητή επιλογή. Με καθαρές θέσεις –ακόμη κι αν υπήρχαν και φορές που θα διαφωνούσε κανείς κάθετα μαζί του.
Αν είχαμε μια Αριστερά χωρίς κατήφεια και ανυπότακτη στις επιταγές της πολιτικής ορθότητας…

*Στίχοι του Μανώλη Αναγνωστάκη

...κι ένα αγαπημένο τραγούδι του Νίκου...


Δημοσιεύτηκε στο Δρόμο (24/4/10)

Πέμπτη 22 Απριλίου 2010

Μαριναλέντα: Ένα χωριό της Ισπανίας δείχνει το δρόμο!

Ενώ εδώ η Κυβέρνηση ετοιμάζεται να εφαρμόσει το πλεόν καταστροφικό και αντιδημοκρατικό σχέδιο της με τον "Καλλικράτη", η ιστορία ενός χωριού της Ισπανίας μας δείχνει τι θα μπορούσαμε να κάνουμε αν τολμούσαμε...
Τέτοια φαινόμενα φοβούνται προφανώς οι κρατούντες και θέλουν να στερήσουν από τους πολίτες την οποιαδήποτε δυνατότητα ελέγχου της εξουσίας.


Ας πάμε, όμως στη Μαριναλέντα:

-Να πεις για τη μηδενική ανεργία;
-Να αναφερθείς στην εργάσιμη ημέρα των 6 1/2 ωρών;
-Να αναφερθείς στις δίκαιες αμοιβές για όλους;
-Να πεις για τα 12 ευρώ το μήνα που πληρώνουν οι γονείς για τον παιδικό σταθμό;
-Να αναφερθείς στην άμεση δημοκρατία που εφαρμόζεται;
-Να μιλήσεις για το ότι δεν υπάρχει αστυνομία;

Διαβάστε το άρθρο που ακολουθεί, επισκεφθείτε την ιστοσελίδα του χωριού και θα μείνετε έκπληκτοι.
Μήπως είναι ευκαιρία τώρα με τις Δημοτικές εκλογές να παρέμβουμε με ένα τέτοιο πρόγραμμα;



Marinaleda: Una Utopia Hacia la paz! Χωρίς παπάδες και χωροφύλακες... (Δόξα τω Θεώ!)

Η Μαριναλέντα (http://www.marinaleda.com), µια κοινότητα 2.645 κατοίκων στην Ανδαλουσία, δεν έχει ανεργία, δεν έχει αστυνοµικούς και τα σπίτια της νοικιάζονται µε 15 ευρώ τον µήνα. Ο δήµαρχός της, ο κοµµουνιστής Χουάν Μανουέλ Σάντσες Γκορντίγιο, επανεκλέγεται εδώ και 31 χρόνια.
Εδώ και πολλά χρόνια, την εβδοµάδα που οι άλλες πόλεις στην Ισπανία γιορτάζουν το Πάσχα, στη Μαριναλέντα γιορτάζουν την ειρήνη. «Ο δήµαρχός τους είναι τρελός», λένε στο γειτονικό χωριό. «Ενώ εµείς οι άλλοι Ισπανοί κάνουµε θρησκευτικές λιτανείες, εκείνοι κάνουν επί 5 µέρες πάρτι». Πολλοί νέοι από τη Σεβίλλη, τη Γρανάδα, τη Μαδρίτη, πηγαίνουν για να γιορτάσουν µε τους χωρικούς της Μαριναλέντας.
Οταν εξελέγη για πρώτη φορά, το 1979, ο Γκορντίγιο ήταν ο νεώτερος δήµαρχος στην Ισπανία. Το 1986, έπειτα από 12 χρόνια αγώνων και καταλήψεων κυρίως από τις γυναίκες του χωριού, η Μαριναλέντα κατάφερε να πάρει από ένα γαιοκτήµονα 12.000 στρέµµατα γης και να δηµιουργήσει έναν αγροτικό συ νεταιρισµό από τον οποίο ζει σήµερα σχεδόν όλο το χωριό. «Η γη δεν ανήκει σε κανέναν, η γη δεν αγοράζεται, η γη ανήκει σε όλους!», λέει ο δήµαρχος.
Στον συνεταιρισµό Εl Ηumoso οι συνεταίροι εργάζονται 6½ ώρες την ηµέρα, από τη Δευτέρα ώς το Σάββατο, δηλαδή 39 ώρες την εβδοµάδα. Ολοι έχουν τον ίδιο µισθό, ανεξάρτητα από τη δουλειά που κάνουν. Οι συγκοµιδές (ελαιόλαδο, αγκινάρες, πιπεριές κ.λπ.) συσκευάζονται στο µικρό εργοστάσιο Ηumar Μarinaleda που βρίσκεται στη µέση του χωριού και στο οποίο εργάζονται, σε πολύ χαλαρή ατµόσφαιρα, περίπου 60 γυναίκες και 4-5 άνδρες. Τα προϊόντα πωλούνται κυρίως στην Ισπανία. Τα έσοδα του συνεταιρισµού δεν µοιράζονται, αλλά επενδύονται και πάλι στον συνεταιρισµό για να δηµιουργηθούν δουλειές. Γι’ αυτό στο χωριό δεν υπάρχουν άνεργοι. Οµως ακόµη και σε εποχές που δεν υπάρχουν αρκετές γεωργικές δουλειές για όλους, οι µισθοί καταβάλλονται.
Στη Μαριναλέντα, η στέγαση, η εργασία, ο πολιτισµός, η εκπαίδευση και η υγεία θεωρούνται δικαίωµα. Μια θέση στον παιδικό σταθµό µε όλα τα γεύµατα κοστίζει 12 ευρώ τον µήνα. Από την άλλη, «εδώ δεν έχουµε χωροφύλακες, θα ήταν µια άχρηστη σπατάλη», λέει ο δήµαρχος. «Δεν έχουµε ούτε παπά - δόξα τω Θεώ!», προσθέτει γελώντας. Πάντως η ελευθερία της λατρείας είναι εγγυηµένη και το Πάσχα έγινε µια µικρή θρησκευτική λιτανεία, η οποία πέρασε διακριτικά από τους δρόµους του χωριού, χωρίς θεατές και αποφεύγοντας την πλατεία όπου γινόταν η γιορτή.
«Εφαρµόζουµε µια συµµετοχική δηµοκρατία, αποφασίζουµε για όλα, από τους φόρους ώς τις δηµόσιες δαπάνες, σε µεγάλες συνελεύσεις. Πολλά κεφάλια δίνουν πολλές ιδέες», λέει ο Γκορντίγιο. «Ξέρουµε πως οι άνθρωποι µπορούµε να δουλεύουµε και για άλλες αξίες, όχι αποκλειστικά για το χρήµα».

ΠΗΓΗ: εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ


ΥΓ. Αρχίζω εντατικά μαθήματα ισπανικών και ετοιμάζομαι για μετανάστευση. Εκτός αν το παλέψω να εφαρμόσουμε το ίδιο σύστημα στα χιλιάδες ακαλλιέργητα στρέμματα του χωριού μου. Να κάνουμε τα Καστέλλια Μαριναλέντα

Οι γνωρίζοντες ισπανικά, δείτε το βίντεο:

Τετάρτη 21 Απριλίου 2010

Κοινοβούλιο ή Δικτατορία; Επίκαιρες σκέψεις του ...1930

Διαβάστε και σκεφτείτε τι σας θυμίζει:

"...Μια είναι η γραμμή: Δεξιά. Όλο δεξιά. Και στην οικονομία -εθνική και δημόσια- και στην κοινωνική ζωή και στην πολιτική και στην παιδεία επικρατούν και ενισχύονται οι πιο συντηρητικές, οι πιο σκοτεινές εκμεταλλευτικές τάσεις. Πνίγεται κάθε ελευθερία κριτικής, οι ζωντανές δυνάμεις της κοινωνίας παραλύουν και επικρατεί ο φασιστικοποιούμενος εθνικισμός στην πιο ωμή εσωτερική εκδήλωσή του..."

"...δεκάδες νομοσχέδια ψηφίζονται χωρίς να είναι καν γνωστό το περιεχόμενό τους, η γραφειοκρατία τα επεξεργάζεται εκ των προτέρων και τα διορθώνει εκ των υστέρων... Κανένα συλλογικό ζήτημα δεν βρίσκει τη θέση του... οι βουλευταί ενεργούν για επιρροές και συμφέροντα αντίθετα προς τα συμφέροντα εκείνων που τους εξέλεξαν. Είναι δύσκολο να περιγραφεί η ασχήμια αυτή του κοινοβουλίου, η αδιαφορία με την οποία ψηφίζονται νόμοι που καθορίζουν τις τύχες χιλιάδων και εκατομμυρίων ανθρώπων..."

Σεραφείμ Μάξιμος, Κοινοβούλιο ή Δικτατορία; -Θεσσαλονίκη 1930



ΥΓ. Ο Γιωργάκης ο έξυπνος (Παπακωνσταντίνου/ σε αντίθεση με το Γιωργάκη τον ηλίθιο ή ΓΑΠ), επιβεβαιώνοντας τα ανωτέρω επιβεβαίωσε ότι ετοιμάζεται πογκρομ κατά των Δημοσίων υπαλλήλων με άρση της μονιμότητας. Ετοιμάζεται νέα Κλαυθμώνος... Και επειδή έχουν και υπουργό τον ανεκδιήγητο Πάγκαλο, στο "Κοινοβούλιο ή Δικτατορία;" θα δείτε πόσο απίστευτες ομοιότητες έχει με τον δικτάτορα παππού του...

Τρίτη 20 Απριλίου 2010

Κοινοβούλιο ή Δικτατορία;

Επέτειος της Δικτατορίας σήμερα... Ήμουνα σχεδόν 7 χρονών κι όμως θυμάμαι εκείνη τη μέρα: Ένας στρατιώτης να σημαδεύει με το όπλο του τον αέρα και τον πατέρα μου να βρίζει από το μπαλκόνι του σπιτιού μας στους Αμπελοκήπους και να τον τραβάμε μέσα...

Όμως δεν είναι η στιγμή για όλα αυτά. Σήμερα, όπως πολύ συχνά τον τελευταίο καιρό το μυαλό μου γύρισε στο -άγνωστο στο ευρύ κοινό- βιβλίο του Σεραφείμ Μάξιμου Κοινοβούλιο ή Δικτατορία; (εκδόσεις Στοχαστής)
Κατά τη γνώμη μου, είναι μαζί με το "Αγροτικό ζήτημα στην Ελλάδα" του Κώστα Βεργόπουλου, την "Εξάρτηση και Αναπαραγωγή" του Κωνσταντίνου Τσουκαλά, την "Επαγγελία της Αδύνατης Επανάστασης" του Άγγελου Ελεφάντη και την "Ιστορία του Ελληνικού Εμφυλίου Πολέμου" του Γιώργου Μαργαρίτη, τα βιβλία που βοηθούν περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο να κατανοήσουμε όχι μόνο την ιστορία μας, αλλά και το τι συμβαίνει σήμερα...
Όμως δεν θέλω να κάνω βιβλιοκριτική... Προβληματίζομαι πάνω στο ερώτημα που τόσο εύστοχα απαντά στο βιβλίο του ο Μάξιμος: Κοινοβούλιο ή δικτατορία;Ζούμε σε μια εποχή κοινοβουλευτικής δικτατορίας:
Οι Συνταγματάρχες είναι περιττοί, όταν υπάρχει ο Γιωργάκης (θα επιμένω να τον λέω έτσι -είναι πολιτική επιλογή). Δεν χρειάζεται ΥΕΝΕΔ, όταν υπάρχει το Mega. Δεν χρειάζεται Γεωργαλάς όταν υπάρχουν οι παραθυράνθρωποι των καναλιών. Δεν χρειάζεται ΕΣΑ όταν υπάρχει Χρυσοχοΐδης. Δεν χρειάζεται ΚΥΠ, όταν υπάρχει ΕΥΠ και Αντιτρομοκρατική. Δεν χρειάζεται λογοκρισία όταν οι δημοσιογράφοι μιλούν και γράφουν καθ' υπαγόρευση. Δεν χρειάζονται απαγορεύσεις όταν γίνεται συστηματική πλύση εγκεφάλου...
...Αυτό που σίγουρα χρειάζεται είναι ένα νέο Πολυτεχνείο!
Ήρθε ο καιρός να αντισταθούμε. Δε νομίζετε;
Θα επανέλθω πάντως με αποσπάσματα του βιβλίου που βοηθούν να κατανοήσουμε καλύτερα γιατί το καθεστώς που ζούμε σήμερα, δεν είναι τίποτε άλλο από δικτατορία με κοινοβουλευτικό μανδύα.
Όταν μάλιστα ολοκληρωθεί η διάλυση του κοινωνικού κράτους με τις αλλαγές στο ασφαλιστικό, στην παιδεία και με τον ισοπεδωτικό Καλλικράτη, θα έρθει και ο εκλογικός νόμος για να βάλει ταφόπλακα στις όποιες κοινοβουλευτικές ψευδαισθήσεις μας...



Για τον συγγραφέα (από την ιστοσελίδα των εκδόσεων Στοχαστής)

Ο Σεραφείμ Μάξιμος γεννήθηκε το 1899 στο Γάνος της Ανατολικής Θράκης. Τέλειωσε στην Μεγάλη του Γένους Σχολή και γνώριζε και μιλούσε καλά τέσσερεις ξένες γλώσσες. Το 1922 κατεβαίνει στην Ελλάδα. Συμμετέχει ενεργά στους κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες. Η εξέλιξή του ήταν ραγδαία. Αναδεικνύεται σε κορυφαίο στέλεχος του νεαρού τότε ΚΚΕ και ορίζεται εκπρόσωπος της κοινοβου-λευτικής του ομάδας. Γρήγορα όμως διαφωνεί με τις ακολουθούμενες πρακτικές, με αποτέλεσμα να διαγραφεί το 1928. Πρωτοστατεί στην δημιουργία της Αριστερής Αντιπολίτευσης, εκδίδοντας τον «Σπάρτακο», ένα από τα σημαντικότερα αριστερά έντυπα που κυκλοφόρησαν ποτέ στην Ελλάδα. Το 1933 έρχεται σε σύγκρουση με τους αντιπολιτευόμενους το ΚΚΕ συντρόφους του, ακολουθώντας έκτοτε μια ξεχωριστή, μοναχική, εν πολλοίς, πορεία σύγκλισης ή κριτικής υποστήριξης του ΚΚΕ. Στην διάρκεια της Κατοχής συμμετείχε ενεργά στην Εθνική Αντίσταση. Στα χρόνια του Εμφυλίου, παρ’ όλες τις αντιρρήσεις του συστρατεύεται με το ΚΚΕ και εργάζεται ως δημοσιογράφος στην «Ελεύθερη Ελλάδα».

Ανταποκριτής της στο Παρίσι το 1947, αναγκάζεται να παραμείνει στο εξωτερικό, ύστερα από το κλείσιμό της και την αφαίρεση της δημοσιογραφικής του ιδιότητας. Αν και φανερά καταβεβλημένος από την πολύχρονη εξορία και το πολιτικό αδιέξοδο που του δημιουργούσε η απαξιωτική απέναντί του στάση του ΚΚΕ, εξακολουθεί να γράφει μελέτες και να αρθρογραφεί στην «Νέα Οικονομία», το «Αρχείον Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημών», την «Νέα Οικονομία», τον «Οικονομικό Ταχυδρόμο», την «Επιθεώρηση Τέχνης», την «Μακεδονία» και την «Αυγή». Πεθαίνει στις 18 Ιανου-αρίου 1962 στην Βιέννη, βαθιά πικραμένος, αλλά και αμετανόητα πιστός στις ιδέες και τα ιδανικά του. Κυριότερες εργασίες του είναι οι Κοινοβούλιο ή Δικτατορία;, Το ελληνικό εμπορικό ναυτικό κατά τον XVIII αιώνα, Η αυγή του ελληνικού καπιταλισμού, Θεωρητική Οικονομική και Οικονομική ακρισία, Πού βαδίζουμε;, Griechen-land und die USA, Κάρολος Μαρξ: θεμελιωτής του επιστημονικού σοσιαλισμού.

Οι γιάφκες μου!


Κρύος ιδρώτας με έλουσε όταν είδα τους δαιμόνιους ρεπόρτερ των καναλιών να αναλύουν ποια είναι τα στοιχεία που έχει η Αστυνομία για τον Επαναστατικό Αγώνα…
Μήπως;
Πάω στις διαδηλώσεις, έχω ένα σωρό άδεια μπουκάλια στο σπίτι (τα κρατάω για ανακύκλωση), πηγαίνω στο κολυμβητήριο όπως ο Μάριος Ζ. και κυρίως….
…έχω βιβλία στο σπίτι. Πολλά βιβλία!
Και όχι μόνον αυτό, αλλά έχω και δυο αποθήκες γεμάτες, τις οποίες επισκέπτομαι παράξενες ώρες παίρνοντας τόμους με ανατρεπτικά αναγνώσματα… Μέχρι και στο χωριό έχω φτιάξει γιάφκα…
Και σαν να μην αρκούσε: Αν ανοίξουν τον υπολογιστή μου και σκαλίσουν σκληρούς και μαλακούς δίσκους θα βρουν δεκάδες κείμενα με διφορούμενο περιεχόμενο. Πολλά από αυτά δημοσιεύονται σε διάφορα έντυπα με σκοπό να ενημερώσουν –κάτω από όσα υποτίθεται ότι γράφω- τους συνενόχους μου…
Σκέφτομαι να τα εξαφανίσω όλα! Να σταματήσω ακόμη και να τα διαβάζω γιατί επηρεάζουν το θολωμένο μου μυαλό. Θα διαβάζω ανώδυνα και ογκώδη best seller. Ακόμη κι ένας Χρυσοχοΐδης δεν θα βάλει στη φυλακή όλες τις αναγνώστριες και τους αναγνώστες της Λένας Μαντά, της Χρυσηίδας Δημουλίδου ή του Dan Brown… Σκέφτομαι να αγοράζω μόνον ότι είναι στις στήλες με τα ευπώλητα. Όμως αυτό δεν αρκεί! Καμιά φορά επιτήδειοι τρομοκράτες καταφέρνουν και πείθουν το κοινό να διαβάσει επικίνδυνα βιβλία!!
Η μόνη μου ελπίδα είναι ο Υπουργός -Προστάτης του Πολίτη. Του προτείνω λοιπόν να καταρτιστεί μια λίστα ωφέλιμων και επιτρεπόμενων συγγραμμάτων ώστε να μη μπλέκουν οι πολίτες σε επικίνδυνες περιπέτειες και ύποπτα κυκλώματα.
Ενδιαφέρουσες ιδέες θα βρουν οι αρμόδιες αρχές στο βιβλίο του Λουκά Αξελού Εκδοτική Δραστηριότητα και Κίνηση των Ιδεών στην Ελλάδα όπου παρουσιάζεται και ένας κατάλογος των απαγορευμένων από τη στρατιωτική δικτατορία τίτλων. Αφού πάρουν τον κατάλογο θα πρέπει όμως να εξαφανίσουν και το συγκεκριμένο βιβλίο. Γιατί όχι, και τον εκδοτικό οίκο!
Είναι μια καλή αρχή…

Δημοσιεύτηκε στο Δρόμο του Σαββάτου (17/4/2010)

Παρεμπιπτόντως το βιβλίο του Λουκά Αξελού (εκδόσεις Στοχαστής) και επίκαιρο είναι λόγω 21ης Απριλίου και... Χρυσοχοΐδη και έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον αφού παρουσιάζει μια εν πολλοίς ανεξερεύνητη διάσταση της δικτατορίας. Πάρτε το πριν το... εξαφανίσουν!

Maria, Barcelona και η συνταγή της paella

Δε φτάνει που μένει σε ένα από τα ωραιότερα νησιά -τη Σάμο- και στο μαγικό Καρλόβασι, αλλά πήγε και στη Βαρκελώνη. Είχε και το ...θράσος να γεμίσει φωτογραφίες το μπλογκ της. Κι εγώ λοιπόν τις κλέβω μερικές!
Η Βαρκελώνη -Barcelona- πρωτεύουσα της Καταλωνίας είναι ολίγον πατρίδα μου (!!!) Ο προπάππους μου βλέπετε ήταν από εκεί... Πιθανότατα να έχω και μακρινούς συγγενείς. Λοιπόν Μαρία, ελπίζω να πήρες το μήνυμα και την επόμενη φορά...







...κι εγώ ως αντίδωρο προσφέρω τη συνταγή για καταλανική paella από την εκπομπή "Μπουκιά και συχώριο" στις 5/4/2008 του Ηλία Μαμαλάκη και συγκεκριμένα από το ταξίδι του στη Βαρκελώνη. Φέρτε τη Βαρκελώνη στη κουζίνα σας!

Υλικά
Ελαιόλαδο
150 γρ .φιλέτο πεσκανδρίτσας κομμένο
2 κ.σ μείγμα από λάδι με μαίντανό και σκόρδο
1 φλιτζάνι του τσαγιού κόκκινη & πράσινη πιπεριά,
1 φλιτζάνι του τσαγιού σάλτσα ντομάτας (φρέσκια ντομάτα, λιαστή, πράσο, κρεμμύδι)
2 κουτ .σ. καραμελωμένα κρεμμύδια
200 γραμ. ρύζι για ριζότο
6 φλιτζ. τσαγιού ζωμό ψαριού βρασμένο με λαχανικά
Αλάτι
6 κόκκινες γαρίδες
6 άσπρες γαρίδες
6 καραβίδες
10 κυδώνια

Βήματα
01.Ρίχνετε λίγο ελαιόλαδο σε τηγάνι ρηχό ειδικό για παέγια.
02.Σωτάρετε το κομμένο φιλέτο πεσκανδρίτσας και προσθέτετε το ελαιόλαδο με το σκόρδο ενώ ανακατεύετε.
03.Στη συνέχεια προσθέτετε το μείγμα με τις πιπεριές, τα καραμελωμένα κρεμμύδια και προσθέτετε το ρύζι να σωταριστεί
04.Προσθέτετε το ζωμό από ψάρι μέχρι να σκεπάσει το ρύζι. Ρίχνετε λίγο αλάτι, χαμηλώνετε τη φωτιά και αφήνετε να βράσουν για περίπου 4 λεπτά.
05.Στη συνέχεια προσθέτετε τα θαλασσινά, άλλο λίγο ζωμό ψαριού, αφήνετε για περίπου 20 λεπτά και σερβίρετε.


...και το βίντεο:

Δευτέρα 19 Απριλίου 2010

Γιατί να μην έχω πισίνα; Γιατί να μην έχω σκάφος; Γιατί;

"...εάν κάποιος φοροφυγάς διέθετε μία εξωτερική πισίνα 120 τμ, με τον ισχύοντα σήμερα νόμο θα έπρεπε να δηλώσει, εννοείται μόνο για την πισίνα, ελάχιστο εισόδημα 46.800 ευρώ. Μετά την ψήφιση του νέου νομοσχεδίου «αντιμετώπισης της φοροδιαφυγής» θα δηλώνει εισόδημα 18.000 ευρώ. Πραγματικά πρόκειται για θαύμα.

Εκεί βέβαια που το σκάνδαλο γιγαντώνεται είναι στα λίγα τετραγωνικά. Έτσι για μία εξωτερική πισίνα 50 τμ (που τελικά είναι περίεργο γιατί όλοι δεν διαθέτουμε στα σπίτια μας) αρκεί να δηλώσεις ελάχιστο εισόδημα 5.000 ευρώ" (!!!)
Απολαυστικό το κείμενο του Κώστα Ευθυμίου στη Στάση και επιμορφωτικό για όποιον είχε την παραμικρή αμφιβολία για το ποιού τα συμφέροντα εξυπηρετεί η Κυβέρνηση... Την ώρα που οι εργαζόμενοι δέχονται απίστευτη επίθεση με έμμεσους και άμεσους φόρους, οι συμπολίτες μας που διαθέτουν πισίνες, βίλες, σκάφη κλπ, γλιτώνουν χιλιάδες ευρώ από τον περιοριμό των τεκμηρίων της (πολυτελούς) διαβίωσης τους.

Εκπρόσωποι του Λαού πανηγυρίζουν για τα Νέα Μέτρα: Αλλάζουμε (ρούχα) και Βουλιάζουμε (στην πισίνα)
Λούση: Αχ Νάνση μου, να είναι καλά αυτός ο Γιωργάκης! Μου έφυγε ένα βάρος!!!
Νάνση: Δε λες τίποτα! ΠΑΣΟΚ και πάλι ΠΑΣΟΚ! Αυτά τα παλιοτεκμήρια δεν με άφηναν να κοιμηθώ...



Στο νέο φορολογικό νομοσχέδιο που φέρει το βαρύγδουπο τίτλο «Αποκατάσταση φορολογικής δικαιοσύνης και αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής», βλέπουμε μεταξύ άλλων:

-Όσο αυξάνονται τα κυβικά τόσο χαμηλώνουν τα τεκμήρια διαβίωσης. Εάν όμως αυτό είναι κατανοητό για αυτοκίνητα μέχρι το πολύ 1600 κυβικών, για αυτοκίνητα 2500 – 3000 κυβικών ή και ακόμα περισσότερων, τα τεκμήρια είναι κυριολεκτικά παράλογα. Έτσι για έναν φοιτητή που με περιστασιακή εργασία αγόρασε ένα αυτοκινητάκι 1.000 κυβικών, ο νομοθέτης απαιτεί τεκμήριο διαβίωσης 3.000 ευρώ. Αλλά για κάποιον που διαθέτει αυτοκίνητο 3.000 κυβικών (και αυτοί δεν αποτελούν φυσικά το μέσο όρο) απαιτεί ελάχιστο εισόδημα 9.400 ευρώ. Δηλαδή, κάτι λιγότερο από τα ετήσια έσοδα ενός εργαζομένου των 700 ευρώ.

Τα σκάφη:

Το ίδιο γίνεται και για τα σκάφη. Όσον αφορά τα ανοικτού τύπου, ταχύπλοα ή μη, μέχρι τρία μέτρα, το τεκμήριο διαβίωσης είναι σήμερα 2.600 ευρώ, ενώ για πάνω από τρία μέτρα κάθε μέτρο επιβαρύνεται με 1.300 ευρώ το μέτρο. Με το νέο νομοσχέδιο το τεκμήριο διαβίωσης θα είναι 3.000 ευρώ μέχρι τα πέντε μέτρα και 4.000 ευρώ από πέντε μέτρα και πάνω. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι για όσους διαθέτουν μία βαρκούλα μέχρι πέντε – έξι μέτρα, το ισχύον και το νέο νομοσχέδιο δεν έχουν ουσιαστική διαφορά. Όμως τα φουσκωτά σκάφη, τυπικά δεν διαθέτουν καμπίνα και εντάσσονται στα ανοικτού τύπου. Έτσι για τα θηριώδη φουσκωτά, με τις μηχανές των 200 ή και παραπάνω ίππων, που συναντάμε στα νησιά κάθε καλοκαίρι, το τεκμήριο διαβίωσης περιορίζεται στα 4.000 ευρώ το χρόνο.

Για όσα διαθέτουν καμπίνα η κατάσταση είναι πιο τραγική αφού μέχρι τα επτά μέτρα το τεκμήριο διαβίωσης ορίζεται στα 7.500 ευρώ, ενώ ανά κάθε μέτρο προστίθενται 1500 ευρώ...
Το τεκμήριο διαβίωσης ουσιαστικά διατηρείται στα χαμηλά εισοδήματα, αλλά στα υψηλά ή πολύ υψηλά εισοδήματα κυριολεκτικά εξαφανίζεται. Αφού ένα κλειστό σκάφος 22 μέτρων απαιτεί πλέον τεκμήριο μόνο 30.000 ευρώ. Όμως, επειδή ένα σκάφος πολλών μέτρων δεν μπορεί κάποιος να το κουμαντάρει μόνος του, υπάρχει και πρόβλεψη για το πλήρωμα. Με τον ισχύοντα νόμο οι μισθοί του πληρώματος υπολογίζονταν σαν τεκμήριο διαβίωσης πολλαπλασιαζόμενοι επί 2. Με το νέο νόμο και αυτό μειώνεται αφού πλέον θα πολλαπλασιάζονται επί 1.

Γυμνάστρια: Οι ασκήσεις επί 1 σήμερα κυρία Αγγελοπούλου!
Γιάννα: Θυμήσου να πάρω να ευχαριστήσω τον Παπακωνσταντίνου!



Το ίδιο όμως ισχύει και στις κατοικίες.

Ένα σπιτάκι των 60 τετραγωνικών σε μία ζώνη τιμής 2.800 ευρώ ανά τετραγωνικό προϋποθέτει – με το νέο νομοσχέδιο- τεκμήριο διαβίωσης 3.600 ευρώ, ενώ πριν δεν αποτελούσε τεκμήριο. Αντίθετα ένα παλάτι 400 τετραγωνικών στην ίδια ζώνη, θα απαιτεί τεκμήριο διαβίωσης μόλις 41.400 ευρώ. Πόσο είναι το ισχύον σήμερα τεκμήριο; 98.784 ευρώ.

Από όσα αναφέραμε φαίνεται, ότι οι νυν φοροφυγάδες μάλλον θα καλοπεράσουν με το νέο νομοσχέδιο. Αυτό άλλωστε αποδεικνύει και η τελική άθροιση.

Ένας φοροφυγάς διαθέτει κατοικία 400 τ.μ, δύο αυτοκίνητα 3.000 κυβικών, πισίνα 120 τετραγωνικών και σκάφος 12 μέτρων. Αυτός, με όσα ισχύουν σήμερα, θα έπρεπε να δηλώσει ετήσιο εισόδημα γύρω στα 370.000 ευρώ. Με το νέο νομοσχέδιο αρκεί να δηλώσει μόλις 93.000 ευρώ.

Μήπως θα μπορούσα παρακαλώ να έχω ένα σκάφος; Είναι απόλυτη ανάγκη!

Κυριακή 18 Απριλίου 2010

Τα μάτια της Άννας Καλουτά


Για εκείνη γράφτηκε το τραγούδι "Δυο πράσινα μάτια", μας το είχε πει η ίδια καλεσμένη σε τηλεοπτική εκπομπή, όπου δούλευα ως αρχισυντάκτης. Της ζητήσαμε να το τραγουδήσει "α καπέλα". Δεν δίστασε λεπτό. Με το μπριο της μας έδωσε χαρά, αλλά και μας συγκίνησε...
Είχα την τύχη να τη γνωρίσω και να τη συναντήσω πολλές φορές. Η πρώτη γνωριμία μας έγινε με αφορμή τη ζωφιλία. Είχε ένα σκυλάκι που το υπεραγαπούσε. Έτσι βρέθηκα στο σπίτι της να μιλάμε για ... ζώα. Από τότε αποκτήσαμε μια σχειτκή οικειότητα...
Ήταν εντυπωσιακό πως πάντοτε, σε κάθε ραντεβού ήταν απολύτως ακριβής στην ώρα της και του... κουτιού.
Και σε κοιτούσε με αυτά τα μοναδικά μάτια της - που είχαν μέσα τους τη γοητεία, το γέλιο και την αθωότητα μικρού παιδιού. Η μόνη μελαγχολική της στιγμή ήταν όταν πήγαμε μαζί στο χώρο που ήταν κάποτε το θέατρο "Καλουτά" και γκρεμίστηκε για να γίνει... σουπερμάρκετ!
Ας είναι ακλά η Ελλάδα που τιμά τον πολιτισμό της. Ας είναι καλά όσοι ως πρώτη και μοναδική αξάι βάζουν το χρήμα...
Χαιρόταν μόνο που η αδερφή της δεν τα έβλεπε αυτά -ήταν τότε άρρωστη στο νοσοκομείο. Η Άννα Καλουτά πήγαινε και την έβλεπε κάθε απόγευμα... Είχε μια καθορισμένη ώρα για την επίσκεψη της και τίποτε δεν μπορούσε να την κάνει να την αναβάλει.
Για τα βιογραφικά της σήμερα θα διαβάσετε πολλά και νομίζω δεν έχει νόημα να τα επαναλάβω.
Η γυναίκα ήταν η ίδια η χαρά της ζωής. Κι ας πέρασε δυσκολίες. Κι ας έμεινε μόνη. Ας μη σταματήσουμε κι εμείς να τραγουδάμε. Ας μη σβήσει το χαμόγελο μας, ακόμη και στα δύσκολα.
Αυτή θα είναι η πραγματική μας ήττα...
Σαν μικρό κατευόδιο, οι στίχοι από το τραγούδι το αφιερωμένο στα μάτια της:

Δυό πράσινα μάτια
Στίχοι:Κώστας Κιούσης , Μουσική:Μίμης Κατριβάνος

Είχα μάτια δει πολλά,
ένοχα και ντροπαλά
μάτια που δε με ρωτήσανε,
αν τρελά με κατακτήσανε.

Μ' έκαψε όμως μιά φωτιά
από πράσινη ματιά
που το ξέρω θα με καίει
ως τα γηρατειά.

Δυό πράσινα μάτια με μπλε βλεφαρίδες
με έχουνε κάνει τρελό.
Kαρδιά μου να ξέρεις τα μάτια που είδες
πως δε θα σου βγούν σε καλό.

Φοβάμαι ακόμα και να τους το πω
γιατί έχουν το χρώμα το πρασινωπό.
Δυό πράσινα μάτια με μπλε βλεφαρίδες
με μάθανε πως ν' αγαπώ.

Μάτια πράσινα γλυκά,
μάτια μελαγχολικά
που στο βλέμμα σας ζαλίζομαι
και πονώ και βασανίζομαι.

Σας ζηλεύω τρομερά,
σας λατρεύω τρυφερά
μάτια πράσινα με καίνε
πρώτη μου φορά.

Το τραγούδι από την Αρλέτα:


...κι ένα τραγούδι με την Άννα Καλουτά:

Παρασκευή 16 Απριλίου 2010

Σε σκοτεινούς καιρούς....


Δε θα λένε: Tον καιρό που η βελανιδιά τα κλαδιά της
ανεμοσάλευε.
Θα λένε: Tον καιρό που ο μπογιατζής τσάκιζε τους εργάτες*.


Ανοίγω τις εφημερίδες, περιδιαβαίνω το διαδίκτυο και περιμένω… Αν και ποτέ δεν με γοήτευαν ιδιαιτέρως οι ανακοινώσεις του τύπου «37 Πανεπιστημιακοί καταγγέλουν την απαξίωση των θεσμών » ή «28 συγγραφείς διαμαρτύρονται για το επίπεδο της Πολιτικής», ομολογώ πως περίμενα μέσα σε αυτή την περίοδο που οι Έλληνες εργαζόμενοι δέχονται μια τέτοια βάναυση επίθεση από την Κυβέρνηση, να ακούσω τους «Έλληνες διανοουμένους» να υψώνουν κάποια φωνή διαμαρτυρίας: Αντί γι’ αυτό σιωπή. Κι ακόμη χειρότερα. Συναίνεση…

Δε θα λένε: Tον καιρό που το παιδί πετούσε βότσαλα πλατιά στου
ποταμού το ρέμα.
Θα λένε: Tον καιρό που ετοιμάζονταν οι μεγάλοι πόλεμοι.


Διαβάζω ποιήματα, μυθιστορήματα και διακρίνω μια τάση προς «αναθεώρηση» της ιστορίας. Ειδικά όταν επιστρέφουμε στην περίοδο της Κατοχής, του Εμφυλίου και των όσων ακολούθησαν υπάρχει μια έντονη τάση εξίσωσης του θύτη με το θύμα. Σιγά –σιγά, από τότε που ο Θανάσης Βαλτινός φρόντισε να αναβαπτιστεί στα Εθνικά Ιδεώδη με την «Ορθοκωστά», το παράδειγμα του πολλοί ακολούθησαν…
Ο παλιός κυνηγημένος, αριστερός διανοούμενος, έδωσε τη θέση του στο συνδαιτημόνα της εξουσίας. Θυμόσαστε το περίφημο Δείπνο που είχε παραθέσει ο Ανδρέας Παπανδρέου στους διανοουμένους και τους καλούσε να τον «αμφισβητήσουν»; Μάλλον τους άρεσε πολύ το φαγητό!
Ο κόσμος στους δρόμους και εκείνοι σε Επιτροπές και Ιδρύματα, σε Ευρωπαϊκά Προγράμματα να ανακαλύπτουν πως οι «Νόμοι της Αγοράς» συμβάλλουν στην Καλλιτεχνική Δημιουργία («και ο Μότσαρτ κατά παραγγελία έγραψε τα καλύτερα έργα του»). Έτσι η σιωπή τους γίνεται αληθινός χρυσός: Για τους ίδιους. Και λύνεται επιτέλους και η απορία του Μπρεχτ:

Mα δε θα λένε: Ήτανε σκοτεινοί καιροί.
Θα λένε: Γιατί σωπαίναν οι ποιητές τους;


*Μπέρτολτ Μπρεχτ: Σε σκοτεινούς καιρούς

Δημοσιεύτηκε στο Δρόμο του προηγούμενου Σαββάτου

Στο αυριανό φύλλο (17/4/2010) μπορείτε μεταξύ άλλων να διαβάσετε:

-Μια εκ βαθέων συνέντευξη του Αλέκου Αλαβάνου, που θα συζητηθεί.
-Η δημοκρατία και η παιδεία επόμενοι στόχοι. Ποιοι και γιατί στήνουν το επικίνδυνο σκηνικό του τρόμου.
-Φουντώνουν τα σενάρια για κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας
-Οι πανεπιστημιακοί Κώστας Δουζίνας και Σπύρος Μαρκέτος γράφουν για την κρίση στην Ευρωπαϊκή Ένωση
Και όπως κάθε Σάββατο, αποκαλυπτικά ρεπορτάζ για τους εργαζόμενους, τη νεολαία, τον πολιτισμό.

Πέμπτη 15 Απριλίου 2010

Η διδασκαλία της Λογοτεχνίας στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση

....και το μέλλον της ανάγνωσης

Οι εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ σε συνεργασία με το περιοδικό ΝΕΑ ΠΑΙΔΕΙΑ διοργανώνουν ενημερωτική ημερίδα στο Πνευματικό Κέντρο Δήμου Αθηναίων (Ακαδημίας 50, Αθήνα), το Σάββατο, 17 Απριλίου 2010.

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΗΜΕΡΙΔΑΣ

9:30 Προσέλευση – Εγγραφές
1η συνεδρία: «Σκουριασμένο» μάθημα, νέοι αναγνώστες

10:00–10:20 Κώστας Ακρίβος, φιλόλογος-συγγραφέας

Η Λογοτεχνία στο σχολείο σήμερα: Αμηχανίες και αδιέξοδα, προτάσεις και οράματα

Παρεμβάσεις διάρκειας 5 λεπτών

Ευαγγελία Μπέτα, Υπεύθυνη Πολιτιστικών Θεμάτων Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Λακωνίας
Μαθητικές Λέσχες Ανάγνωσης: Μήπως μια διέξοδος από το αδιέξοδο;

Σπύρος Κιοσσές, Φιλόλογος-Δρ Νεοελληνικής Λογοτεχνίας
Λογοτεχνία και σχολείο: Ένα αταίριαστο ζευγάρι;

Αναστασία Σκόρδου, φιλόλογος
Διδάσκοντας λογοτεχνία στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση. Πώς χάνουμε μελλοντικούς αναγνώστες της λογοτεχνίας και όχι μόνο

Κώστας Στοφόρος, Δημοσιογράφος-Συγγραφέας βιβλίων για γονείς
Το παιδί και το βιβλίο

10:40–11:00 Κώστας Αγγελάκος, Επίκουρος Καθηγητής Παιδαγωγικών στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο – Διευθυντής του περιοδικού ΝΕΑ ΠΑΙΔΕΙΑ

Αξιολογώντας την «αξιολόγηση» της λογοτεχνίας στο εξεταστικό περιβάλλον του σημερινού σχολείου. Ανατομία ενός παιδαγωγικού εγκλήματος

Παρέμβαση

Κώστας Λογαράς, φιλόλογος-συγγραφέας
Αξιολογώντας τη λογοτεχνία: Απόλαυση ή καταναγκασμός;

11:10-11:30 Δημοσθένης Κούρτοβικ, συγγραφέας-κριτικός λογοτεχνίας

Ποιος νοιάζεται για τη λογοτεχνία;

Παρέμβαση

Κατερίνα Σχινά, κριτικός λογοτεχνίας-μεταφράστρια
Απόλαυση ή υποχρέωση; Το μάθημα της λογοτεχνίας στα σχολεία

11:40-12:15 Συζήτηση

12:15-12:45 Διάλειμμα

2η συνεδρία: Προϋποθέσεις και προοπτικές για το αύριο της λογοτεχνίας

12:45-13:05 Σοφία Νικολαΐδου, πεζογράφος-φιλόλογος
Διδασκαλία της Λογοτεχνίας και Νέες Τεχνολογίες. Διαδικτυακό σοκολατάκι ή ανάγκη;

Παρεμβάσεις
Βασίλης Παπαθεοδώρου, συγγραφέας
Παιδικό βιβλίο και Νέες Τεχνολογίες: Θεματολογία, εφαρμογές

Νίκος Γκόβας, Υπεύθυνος Πολιτιστικών Θεμάτων Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Αντ. Αττικής
Το δίκτυο «Λογοτεχνικό Εργαστήριο: Οι μαθητές γράφουν!»

13:15-13:35 Μαρία Τεχνοπούλου, Καθηγήτρια Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης-Υπεύθυνη Σχολικής Βιβλιοθήκης

Σχολικές Βιβλιοθήκες: Ένα αναγκαίο «βοήθημα» για το μάθημα της Λογοτεχνίας

Παρεμβάσεις

Κατερίνα Γιωτοπούλου, Φιλόλογος στο ΓΕΛ Νεάπολης Λασιθίου
Η διδασκαλία της λογοτεχνίας στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση της Ν. Αυστραλίας

Γιώργος Μπαρμπέρης, εκπαιδευτικός-Υπεύθυνος Σχολικής Βιβλιοθήκης

Ο Νίκος Εγγονόπουλος συναντά τον Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα στη Σχολική Βιβλιοθήκη

13:45-14:05 Αγάθη Γεωργιάδου, Σχολική Σύμβουλος Φιλολόγων Ανατολικής Αττικής

Η ιεροτελεστία της ανάγνωσης και το δικαίωμα του μαθητή στο όνειρο: Σκέψεις και προτάσεις για τη διδασκαλία ολόκληρου λογοτεχνικού έργου στο σχολείο

Παρέμβαση
Ασημένια Σαράφη, φιλόλογος
Η διδασκαλία μυθιστορήματος στην Α΄ Λυκείου

14:15-14:45 Συζήτηση
14:45-15:00 Καταληκτικές παρατηρήσεις και συμπεράσματα – Λήξη

Τετάρτη 14 Απριλίου 2010

Τρόμος και αθλιότητα στα Δελτία Ειδήσεων


Οι αντιδράσεις για τους άθλιους των τηλεοπτικών δελτίων ευτυχώς πληθαίνουν...

ΤΡΟΜΟΣ και ΑΘΛΙΟΤΗΤΑ ΣΤΟ ΔΕΛΤΙΟ ΤΩΝ 8

Με διαρκως αυξανομενη οργή παρακολουθούμε την κάλυψη της υπόθεσης των συλληφθέντων ως μέλη της οργάνωσης «Επαναστατικός Αγώνας». Η βιομηχανία του φόβου ενεργοποιήθηκε για μια ακόμα φορά. Δημοσιογράφοι παριστάνουν τους ντετέκτιβ, ρεπόρτερ λειτουργούν ως εκπρόσωποι Τύπου της Αστυνομίας ή ως παπαγαλάκια «διαρροών», παρουσιαστές των δελτιων ειδησεων μεταμορφώνονται σε δικαστές.

Για τα τηλεοπτικά κανάλια και ορισμένες εφημερίδες, οι κατηγορούμενοι είναι ήδη ένοχοι, τα δικαστήρια έχουν στην πράξη ακυρωθεί από τον τηλεοπτικό άμβωνα. Η απόπειρα εξευτελισμού των συλληφθέντων ξεφτιλίζει μαζί και κάθε έννοια δεοντολογίας και νομιμότητας. Στην πραγματικότητα, την ίδια τη δημοσιογραφία.
Συνάδελφοί μας, μέλη των Ενώσεών μας, παραβιάζουν συστηματικά το Σύνταγμα, τους νόμους, τον κώδικα δεοντολογίας υπό την ανοχή (και τη συμμετοχή σε κάποιες περιπτώσεις) της ΕΣΗΕΑ. Θυμίζουμε πως όλοι οι δημοσιογράφοι δεσμεύονται από τον Κώδικα Δεοντολογίας, η παραβίαση του οποίου μπορεί να επιφέρει μέχρι και την οριστική διαγραφή τους.

Tις τελευταίες μέρες βλέπουμε ότι:
* καταστρατηγείται ο σεβασμός στην προσωπικότητα των πολιτών και κανιβαλίζεται η ιδιωτική τους ζωή
* καταργείται το τεκμήριο αθωότητας
* δεν υπάρχει έλεγχος και τεκμηρίωση της πληροφορίας, αντιθέτως μεταδίδονται ρεπορτάζ διοχετευμένα από την πλευρά της αστυνομίας
* τα τηλεοπτικά συνεργεία μπαίνουν στις οικίες των συλληφθέντων και τα προσωπικά αντικείμενά τους επιδεικνύονται ως «πειστήρια»
* διαπομπεύονται συγγενείς και φίλοι των κατηγορουμένων, ποινικοποιούνται οι προσωπικές σχέσεις
* μεταδίδονται ψευδείς ειδήσεις (π.χ. υποτιθέμενος τηλεφωνικός διάλογος μεταξύ 2 κατηγορουμένων, όπου γελούν με το διαμελισμό του μικρού αγφανού) για τη δημιουργία κλίματος και δεν μεταδίδεται ποτέ η διάψευσή τους.

Διαχωρίζουμε πλήρως τη θέση μας από τους τηλεκανίβαλους των 8 και τα παπαγαλάκια της αστυνομίας στις εφημερίδες.

Καλούμε το Προεδρείο και το Πειθαρχικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ, τα Προεδρεία και τα Πειθαρχικά Συμβούλια όλων των Δημοσιογραφικών Ενώσεων και της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ενώσεων Συντακτών να αναλάβουν τις ευθύνες τους για την περιφρούρηση του κώδικα δεοντολογίας και του ίδιου του επαγγέλματός μας και να τοποθετηθούν άμεσα.

ΥΠΟΓΡΑΦΟΥΜΕ ΣΤΟ teletromos@gmail.com

ΘΕΡΜΗ ΠΑΡΑΚΛΗΣΗ ΟΙ ΥΠΟΓΡΑΦΕΣ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΘΕΙ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ 18/4/2010

Ελένη Γκρούη, δημοσιογράφος Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία
Αλέξανδρος Παναγιωτάκης, δημοσιογράφος Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία
Ντίνα Δασκαλοπούλου, δημοσιογράφος Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία
Δημήτρης Αναστασόπουλος, δημοσιογράφος Ελευθεροτυπία
Μπάμπης Πολυχρονιάδης, δημοσιογράφος Ελευθεροτυπία

Αθλιότητες δημοσιογράφων...


...Ήθελα να μην αφήσω την ασχήμια να μπει... Όμως τι να κάνεις; Αυτοί οι άθλιοι "μαρκουτσοφόροι" της εξουσίας που δικάζουν και καταδικάζουν πριν τη δίκη, είναι συνάδελφοι μου;;;;
Ανατριχιάζω και μόνο στην ιδέα. Έτσι αντιγράφω και προσυπογράφω:

Να καταδικάσει η ΕΣΗΕΑ τα “παπαγαλάκια” της Ασφάλειας

Αθήνα, 14/4/2010

Προς το Εποπτικό Όργανο Δεοντολογίας και το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ:

Τις τελευταίες μέρες γράφεται μια από ακόμα μελανή σελίδα της ελληνικής δημοσιογραφίας, καθώς εκτυλίσσεται μπροστά μας μια, συντονισμένη από την αστυνομία, όπως φαίνεται, επιχείρηση τρομοϋστερίας και ανθρωποφαγίας από μερίδα των ΜΜΕ εις βάρος των κατηγορουμένων για συμμετοχή στην οργάνωση «Επαναστατικός Αγώνας». Θεμελιώδεις αρχές δεοντολογίας του κλάδου μας, όπως ο σεβασμός στην προσωπικότητα και την ιδιωτική ζωή των πολιτών, ο σεβασμός του τεκμηρίου της αθωότητας, ο έλεγχος και η τεκμηρίωση της πληροφορίας που
μεταδίδεται παραβιάζονται κατ’ εξακολούθηση από αρκετούς δημοσιογράφους, πιθανότατα με την παρότρυνση των “πηγών” τους και των ιεραρχικά ανωτέρων τους στα Μέσα Ενημέρωσης που εργάζονται.
Ενδεικτικά μόνο αναφέρουμε κάποια δείγματα αυτής της πραγματικότητας, όπως η αναφορά στους χαρακτηρισμούς «τρομοκράτες» ή «εγκληματίες» ήδη από το βράδυ του Σαββάτου και ενώ η ανακοίνωση της ΓΑΔΑ μιλούσε για προσαγωγές, προεξοφλώντας δικαστικές αποφάσεις, η οργανωμένη από την αστυνομία είσοδος των τηλεοπτικών συνεργείων στις οικείες των συλληφθέντων και η έκθεση του προσωπικού τους χώρου, η ενόχληση και διαπόμπευση του οικογενειακού και κοινωνικού τους περιβάλλοντος, η άκριτη υιοθέτηση και αναπαραγωγή χωρίς καμία τεκμηρίωση «διαρροών από την Αστυνομία», η απόκρυψη πληροφοριών που φωτίζουν από άλλες πλευρές την υπόθεση (όπως λ.χ. ο εμφανής τραυματισμός 2 εκ των συλληφθέντων) και βεβαίως τα σεξιστικά σχόλια που δημοσιεύτηκαν σε διάφορα blog και sites, τα οποία ακόμα και αν δεν εμπίπτουν στη δικαιοδοσία της ΕΣΗΕΑ, η Ένωση οφείλει να ελέγξει αν οι διαχειριστές τους ή οι συντάκτες τους είναι μέλη της.
Αυτά τα φαινόμενα παραβιάζουν τα ατομικά δικαιώματα των πολιτών, υπονομεύουν το δικαίωμα της κοινωνίας στην αξιόπιστη πληροφόρηση και ασφαλώς ουδεμία σχέση έχουν με τη θεμελιώδη αρχή της ανεξαρτησίας της δημοσιογραφίας.
Ζητάμε άμεσα την παρέμβαση του Εποπτικού Οργάνου Δεοντολογίας και του Διοικητικού Συμβουλίου της ΕΣΗΕΑ προκειμένου να επανακατοχυρωθούν οι δεοντολογικές αρχές που οφείλουν να διέπουν το επάγγελμά μας.


Βαγγέλης Γέττος, ραδιοφωνικός σταθμός «Στο Κόκκινο 105,5»

Σπύρος Γεράρδης, ραδιοφωνικός σταθμός «Στο Κόκκινο 105,5»

Μαρία Καλυβιώτου, εφημερίδα «Αυγή»

Γιώργος Κυρίτσης, εφημερίδα «Αυγή»

Μαρία Λούκα, ραδιοφωνικός σταθμός «Στο Κόκκινο 105,5»

Ιασωνας Παναγιωτόπουλος, ραδιοφωνικός σταθμός «Στο Κόκκινο 105,5»

Ματίνα Παπαχριστούδη , εφημερίδα «Ισοτιμία»

Κώστας Ράπτης, ραδιοφωνικός σταθμός «Αθήνα 9,84»

Δημήτρης Τρίμης, εφημερίδα «Ελευθεροτυπία»

Δευτέρα 12 Απριλίου 2010

Η μαντινάδα της κόκκινης πριγκίπισσας!!!


Το κόκκινο παραμυθάκι μας αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για τη φίλη Χριστίνα Μαρκουλάκη (εδώ τη βλέπετε στο ...Cosmopolitan!!!) που φρόντισε μέσα από το καταπληκτικό μπλογκ της να το διαδώσει σε όλη τη Κρήτη.
Κάπως έτσι ξεκινήσαμε να γράφουμε μια... μαντινάδα. Δική της ιδέα ήταν να τη δημοσιεύσουμε εδώ και να τη συνεχίσει όποιος θέλει. Ιδού λοιπόν:

Κώστας:Το παραμύθι μοίρασα μέσα στο Facebook
Της Κόκκινης πριγκίπισσας μου άρεσε το look
Πριγκιποπούλα κρητικιά, σα φτιάξετε πιο κάτω
Να ρθειτε στο Ηράκλειο να φάμε ένα ντάκο

Χριστίνα:
Το παραμύθι άρεσε
σύντεκνε Κωστάκη
κι αν έρθεις στο Ηράκλειο
θα φάμε κι ένα αρνάκι!!!!!

Κώστας:Αμα λοιπόν σου άρεσε τόσο το παραμύθι
χοχλιους μπουμπουριστούς να στείλεις και στο σπίτι
Λίγη ρακή για χώνεψη και δέκα ντολμαδάκια
δυο πιάτα στάκα αχνιστή μαζί με μπριζολάκια

Χριστίνα:
Ωραία μας τα λες αλλά εγώ θα στείλω κι άλλα
κοτούλες ζουμερές, μαζί και ντόπιο γάλα.
Αντικρυστό το κρέας πνιγμένο στο αλάτι,
σαν πρίγκηπα θα σε έχουμε σε μυθικό παλάτι!!!

Delivery δε γίνεται σύντεκνε Κωστάκη
έλα ξανά στη Κρήτη μας να κάνουμε παρτάκι!!!

Κώστας:
Αν θέλεις τότε βάλε μας και λίγο σταμναγκάθι
μια μπουγάτσα σε ταψί κι ελιές σ' ενα καλάθι
η πράσινη πριγκίπισσα έχει πολύ πεινάσει
κι όλης της Κρήτης το φαί δε φτάνει να χορτάσει

Γιάννης Κοκολάκης:Δε δέχομαι πως στο φαΐ
καλύτερος υπάρχει
πριγκιποπούλα έλα γιατί ευθύς
σε προκαλώ στη μάχη

Και άμα κερδίσει στο φαΐ
το κάψαλο κι εμένα
τα μάστερ μας θα βρίσκονται
στο πάτωμα σκισμένα

Χριστίνα:Ό,τι και να κάνεις πια φτωχή πριγκιποπούλα
που να προλάβεις τούτους δω που θα στα φάνε ούλα!
γι αυτο σου λεω Κώστα μας συνάδελφε στο blogging
φάε το φαΐ μας γρήγορα και άρχισε το jogging!

Κώστας:
Μου άρεσε η ιδέα σου Χριστίνα Μαρκουλάκη
τη μαντινάδα τώρα ευθύς θα βάλω στο μπλογκάκι
κι αν κάποιος κρητικός βρεθεί για να τη συνεχίσει
απ' όλους μας χειροκρότημα σίγουρα θα κερδίσει

Και συνεχίζεται:

Στεφανία Βελδεμίρη:
Κι αν είσαι Θεσσαλονικιά
μπορείς να προσπαθήσεις;
Ή μήπως καλύτερα θα ήτανε
το στόμα σου να κλείσεις;

Κώστας:
Αντίρρηση δεν έχουμε αν φέρεις και φαγάκι
τις νοστιμιές της πόλης σου νοστάλγησα λιγάκι
Αμα σε φέρει ο δρόμος σου και πας ως του Μοδιάνο
θέλω μεζέδες νόστιμους κι ένα γλυκό από πάνω

Στην Τούμπα πάλι αν βρεθείς φέρε μας ένα γύρο
να δοκιμάσουν τα παιδιά που παίζουνε τριγύρω
Στην όμορφη Καλαμαριά, άμα τυχόν καθίσεις
με ένα μυδοπίλαφο θα μας ευχαριστήσεις!

Στεφανία:
Νότια μπορώ να έρθω πια
μόνο με τα ποδάρια
απλήρωτους μας έχουνε
του κράτους τα "παγκάρια".
Και τα καλά που ζητάς
γύρους, γλυκά, μύδια και μεζεδάκια
μπορώ με όλη την καρδιά,
να σας χαρίσω ζωγραφιά,
σε όμορφα χαρτάκια.

Μα σαν γυρίσει το χαρτί
κι η τύχη μου αλλάξει,
θα φέρω σχάρα, κάρβουνα
και συνταγές φευγάτες
θα περισσεύει το φαϊ
να τρώνε και οι γάτες.

Στη φωτογραφία μαγειρική έμπνευση της Χριστίνας (Πίτσα με κιμά, μπέικον, μανιτάρια, πιπεριές, τυρί)