Διακοπές!

Δευτέρα 31 Ιανουαρίου 2011

Θα έρθεις να παίξουμε μπαμπά;


«Μπαμπά! Μπαμπά!!»
«Ήρθε ο μπαμπάς!»
Ανοίγω την πόρτα του σπιτιού και όλη η κούραση φεύγει με μιας! Ζεστά χαμόγελα, σφιχτές αγκαλιές και φιλιά. Η δουλειά, οι ευθύνες, η απίστευτη ταλαιπωρία της μετακίνησης στην πόλη γίνονται καπνός… Θα ήθελα να είχα όχι μόνο «ένα και δυο και τρία» παιδιά, αλλά και τέσσερα και πέντε! Παιδιά εναντίον της κατάθλιψης που προκαλεί η κρίση;
Όλοι βιάζονται να βρεθούν μαζί μου. Η κόρη να μου δείξει τη ζωγραφιά –κατασκευή που έφτιαξε με φασόλια και φακές για το νηπιαγωγείο. O μικρός τριγυρνάει με ένα τσίγγινο κουτί γεμάτο Ρωμαίους στρατιώτες Playmobile και μου ζητάει να παίξουμε. Ο μεγάλος με ακολουθεί με το βιβλιαράκι συνεργασίας του σχολείου, να του υπογράψω ότι είμαι σε γνώση του βαθμού που πήρε στο διαγώνισμα: Περίεργη προθυμία! Βλέπω το εικοσάρι στα μαθηματικά και καταλαβαίνω. Υπογράφω περήφανος.

Όλα πάνε καλά; Όχι ακριβώς…

Διαβάζω ότι δημοσκοπήσεις φέρουν τους Ευρωπαίους πατεράδες να ασχολούνται κατά μέσο όρο 20 λεπτά την ημέρα -των Σαββατοκύριακων συμπεριλαμβανομένων- με τα παιδιά τους. Το Ινστιτούτο Εργασίας ΓΣΕΕ επιβεβαιώνει πάνω –κάτω τα αποτελέσματα: Οι εργαζόμενες μητέρες αφιερώνουν καθημερινά 1 ½ ώρα για τα παιδιά- Οι άντρες μόλις 36 λεπτά! Έρευνα από τις ΗΠΑ έδειξε ότι από 89 διαφορετικές δραστηριότητες που έχουν σχέση με το παιδί, μόνον 8 θεωρήθηκαν αρμοδιότητα του πατέρα!
Δεν ανήκω σε αυτή τη συνομοταξία. Κι έτσι ανακατεύομαι σε όλα. Και στην καθημερινότητα των παιδιών… Πιστεύω πως έτσι πρέπει να κάνουμε εμείς οι μπαμπάδες. Εκτός κι αν πιστεύουμε όπως οι παλιοί –παλιοί μας πρόγονοι πως τα παιδιά τα γεννούν οι μαμάδες από μόνες τους (το έμαθα από το βιβλίο ιστορίας του μεγάλου μου γιου: κοίτα πιο κάτω!)

Συμφωνώ με τους ειδικούς που λένε:
-Ότι είναι απαραίτητο να είμαστε παρόντες από μικρή ηλικία.
-Ότι η συμβολή μας στη διαμόρφωση του παιδικού χαρακτήρα και στη μετάδοση ιδεωδών είναι καθοριστική.
-Ότι μέσα από την επικοινωνία και τη μεταβίβαση πληροφοριών για τον μας και τη δουλειά μας, ανοίγεται ένας νέος κόσμος για το παιδί.
-Ότι ο ρόλος μας είναι εξαιρετικά σημαντικός στην οριοθέτηση του παιδιού.
-Ότι ο πατέρας παίζει σημαντικό ρόλο στην αφύπνιση της εξερευνητικής συμπεριφοράς του παιδιού και της περιέργειάς του για την κατάκτηση του κόσμου - όλα μέσα από το παιχνίδι.


Όμως, να! Μετά τη ζεστή υποδοχή και τη χαρά που πήρα, η κούραση αρχίζει να με βαραίνει. Την ίδια στιγμή: Τα δυο μικρά αρχίζουν να τσακώνονται. Η λάμπα στο σαλόνι καίγεται. Ο μεγάλος θέλει να τον βοηθήσω στο διάβασμα. Πάνω στο τραπέζι του σαλονιού με περιμένει σιωπηλή η δόση ενός δανείου που πρέπει να πληρωθεί σύντομα. Η μαμά έχει δουλειά την άλλη μέρα και πρέπει να πάω την κόρη στο μπαλέτο και τον μικρό στο Ωδείο που θα αρχίσει μουσικοκινητική αγωγή. Πάω προς το δωμάτιο του μεγάλου, αφού έχω χωρίσει τα δυο μικρά που μαλλιοτραβιούνται για κάτι χάρτινα ανθρωπάκια που είχα φτιάξει. Για να σταματήσουν φτιάχνω μια τέτοια «γιρλάντα» και στο μικρό. Ο μεγάλος με φωνάζει με ολοένα αυξανόμενη συχνότητα. Σε κάθε δικό μου «έρχομαι!» η φωνή μου ανεβαίνει μια σκάλα. Η μαμά παίρνει την κόρη για μπάνιο, που δεν θέλει να κάνει και διαμαρτύρεται. Ο μικρός σκίζει τη γιρλάντα γιατί ήθελε να είναι ίδια με της αδελφής του.



Οδυσσέας εναντίον ...Ρωμαίων!

Ξαναπαίρνω το δρόμο για το δωμάτιο του μεγάλου. Ανοίγει το πρόγραμμα να δούμε που χρειάζεται βοήθεια –«γερμανικά, αγγλικά θα κάνω με τη μαμά, θέλω να μου πεις κάτι ερωτήσεις για την Αγία Γραφή και για την Οδύσσεια. Έχουμε για τον «ανθρωπομορφισμό» και πρέπει να μεταφράσω και κάτι από τα αρχαία: Τι σημαίνει «ικέτης»;
Εννοείται πως από μέσα μου βρίζω το σχολείο και όλο το εκπαιδευτικό σύστημα, καθώς σκύβω πάνω από τους διάφορους γρίφους.
Η πόρτα ανοίγει και μπαίνει ο μικρός με το τσίγγινο κουτί και τους Ρωμαίους. Με τραβάει από το παντελόνι : «Θα έρθεις να παίξουμε μπαμπά;»
«Σε λίγο»
«Θέλω τώρα!»
Λέω στο μεγάλο να προχωρήσει μόνος του και κάνω να φύγω υποχωρώντας στις απαιτήσεις του μικρού. Έλα που δεν μ’ αφήνει!
Καταλήγω να πηγαινοέρχομαι από το ένα δωμάτιο στο άλλο. Από τους Ρωμαίους Playmobile στους Θεούς του Ολύμπου. Σκοτεινιάζει και ξέχασα τη λάμπα. Μου τηλεφωνούν για κάποια δουλειά. Αδύνατον να μιλήσω. «Θα σας πάρω εγώ» λέω και το κλείνω εν μέσω κραυγών. Ο συνομιλητής μου θα νομίζει ότι μαστιγώνω παιδιά στο σπίτι…

….Η ώρα κυλάει. Έβαλαν μουσική. Χοροπηδάνε και κινούνται ακούραστα… Προσπαθώ να τα ηρεμήσω γιατί αν δεν χαλαρώσουν ένας θεός ξέρει πότε θα κοιμηθούν. Μετά το φαγητό προσωρινή γαλήνη. Μέχρι που ο μεγάλος νιώθει την ανάγκη για επανάληψη γερμανικών με τη μαμά, η κόρη θέλει τον μπαμπά για διάβασμα πριν κοιμηθεί –που ποτέ δεν είναι αρκετό- και ο μικρός… ξεσαλώνει, εμποδίζοντάς μας όλους…
…Ξέπνοος κάποια στιγμή πέφτω στον καναπέ… Ανοίγω λίγο την τηλεόραση. Χαλαρώνω για ένα λεπτό:
«Νερό, παρακαλώ!» λέει ο μικρός.
«Μη σβήνεις το φως», λέει η κόρη που έχει σηκωθεί και ζωγραφίζει.

Η μέρα μοιάζει πια ατέλειωτη. Και το πρωί έχουμε εγερτήριο στις 6:30. Μέσα σε ελάχιστο χρόνο θα πρέπει να σηκωθώ, να πιω καφέ, να ξυπνήσω τον μεγάλο, να του φτιάξω πρωινό…
Νιώθω σα να έσκαβα!
Όλοι σήμερα απαιτούν από τον πατέρα να είναι «καλός σε όλα», γι’ αυτό και συχνά παθαίνει το λεγόμενο burn out. Μερικοί μπαμπάδες επιλέγουν απλώς να εξαφανίζονται και να κάθονται με τις ώρες στη δουλειά –ακόμη κι όταν δεν χρειάζεται! Υπάρχει άραγε λύση; Υπάρχει η μαγική ισορροπία;

Μέχρι να βρω απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα (περιμένω και τη δική σας συμβολή στο stoforos@yahoo.com) μοιράζομαι μαζί σας τη σοφή κουβέντα που είπε μια ψυχολόγος απευθυνόμενη σε μαμάδες:
«Όταν μπαίνει ο σύζυγός σας στο σπίτι, φροντίστε να έχει 10- 15 λεπτά ηρεμίας. Μην τον «πιάνετε από το λαιμό» μόλις μπει. Αν χαλαρώσει γι’ αυτό το διάστημα και ακούσει μια καλή κουβέντα κι από εσάς, τότε είναι έτοιμος για… όλα». Και συμπληρώνω πως και τα παιδιά θα πρέπει μάθουν να κάνουν το ίδιο…
Έτσι κι αλλιώς, όταν πια η μέρα έχει τελειώσει και τα παιδιά κοιμούνται, είναι σίγουρο πως θα περάσετε από τα κρεβατάκια τους και θα χαμογελάσετε αυτή την ώρα του αθώου ύπνου. Θα ακούσετε την ανάσα τους και τρυφερά θα τα χαϊδέψετε. Και κάθε εκνευρισμός θα έχει πετάξει…

Κυριακή 30 Ιανουαρίου 2011

Όλοι αύριο το πρωί στο Σταθμό Δουκίσσης Πλακεντίας!



Την Τρίτη 1η Φεβρουαρίου στις 07:30, στην είσοδο του σταθμού του Μετρό της Δουκίσσης Πλακεντίας, μέλη των δημοτικών παρατάξεων «ΑντίΣταση με τους πολίτες του Χαλανδρίου» και της Κίνησης Δημοτών Βριλησσίων «Δράση για μια άλλη πόλη» θα συναντηθούν, για να διαμαρτυρηθούν ενάντια στις πρόσφατες αυξήσεις εισιτηρίων που αποφάσισε η κυβέρνηση και να μοιράσουν έντυπο υλικό στους επιβάτες. Ελάτε να ενισχύσετε τη διαμαρτυρία μας. Από την 1η Φεβρουαρίου «ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ»!

Επειδή πραγματικά "δεν πάει άλλο", είναι πολύ σημαντικό να είμαστε όσο το δυνατόν περισσότεροι.



Καμιά αύξηση στα εισιτήρια- κοινή ανακοίνωση δημοτικών κινήσεων Χαλανδρίου -Βριλησσίων.

Φτάνει πια!
Καμία αύξηση στα εισιτήρια
Από την 1η Φλεβάρη εκδηλώνουμε με κάθε τρόπο την ανυπακοή μας.


Στην λογική του Μνημόνιου, Κυβέρνηση και Τρόϊκα, επιβάλλουν μεγάλες αυξήσεις στα εισιτήρια των Αστικών Συγκοινωνιών που φθάνουν στο 40%, με τελική επιδίωξη την Διάλυση και Ιδιωτικοποίηση των Δημόσιων Μέσων Μαζικής Μεταφοράς.

Μας λένε ότι:

- Οι δημόσιες συγκοινωνίες έχουν ελλείμματα.
- Οι εργαζόμενοι στα μέσα μαζικής μεταφοράς είναι υπεράριθμοι και αμείβονται πλουσιοπάροχα.
-Το ελληνικό κράτος δεν μπορεί πλέον να επιδοτεί τα ελλείμματά τους

Αυτό που δεν μας λένε και μας κρύβουν όμως είναι ότι:

- Αν και πληρώνουμε φόρους, το ίδιο το κράτος δεν καταβάλει από το 2004 τη δική του, θεσμοθετημένη συμμετοχή, (χρέος προς τον ΟΑΣΑ, 2,7 δις) με αποτέλεσμα οι οργανισμοί να καταφεύγουν σε τραπεζικό δανεισμό με υψηλότατα επιτόκια (οι τόκοι ξεπερνούν το 1,2 δις).
- Λείπουν 1200 οδηγοί και 200 τεχνικοί στην ΕΘΕΛ, το 35% των τρόλεϊ είναι ακινητοποιημένα λόγω έλλειψης οδηγών, τα δρομολόγια του ΜΕΤΡΟ ήδη παρουσιάζουν καθυστερήσεις (αντί ανά 2 σε 5-7 λεπτά), ενώ μετά από 15 χρόνια δουλειάς ένας εργαζόμενος στην ΕΘΕΛ, παίρνει τον «τεράστιο» μισθό των 1250 ευρώ.
- Δεν επιδοτούν τις δημόσιες συγκοινωνίες αλλά είναι τακτικοί στις επιδοτήσεις τους όταν πρόκειται για ιδιωτικά συμφέροντα (αεροπορικές και ακτοπλοϊκές γραμμές) ή ιδιωτικές αστικές συγκοινωνίες. Το πιο κραυγαλέο παράδειγμα ο ΟΑΣΑ, που με 2000 λεωφορεία, τα τρόλεϊ, το μετρό, τον ΗΣΑΠ και το τραμ, επιδοτείται μόνο με 114 εκατ ευρώ το χρόνο ενώ αντίθετα ο ιδιωτικός ΟΑΣΘ στη Θεσσαλονίκη, για μόλις 600 λεωφορεία, επιδοτείται με 111 εκατ ευρώ!!!

Αυτοί που ποτέ τους δεν χρησιμοποιούν τις δημόσιες συγκοινωνίες θέλουν να μας πείσουν ότι θα τις εξυγιάνουν με περικοπές στο προσωπικό και την καταστρατήγηση των δικαιωμάτων του, με περικοπές σε δρομολόγια και λεωφορειακές γραμμές, με επί πλέον αυξήσεις στα εισιτήρια (75% αύξηση τα δύο τελευταία χρόνια), την ίδια στιγμή που οι μισθοί -όταν υπάρχουν- περικόπτονται ή είναι καθηλωμένοι. Αυτό που δεν μας λένε είναι ότι τα αυξημένα τιμολόγια και οι υποβαθμισμένες υπηρεσίες οδηγούν τις δημόσιες συγκοινωνίες στην απαξίωση, ώστε να ανοίξει ο δρόμος στα ιδιωτικά συμφέροντα και στην περαιτέρω επιβάρυνση όλων μας.

ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΧΡΩΣΤΑΜΕ – ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ

Καμία αύξηση στο εισιτήριο και τη μηνιαία κάρτα.
Δεν θα πληρώσουμε εμείς την κρίση τους

Έχουμε δίκιο, είμαστε περισσότεροι και μπορούμε να τους σταματήσουμε. Από την 1η Φλεβάρη

Δεν πληρώνουμε εισιτήριο

Αρνούμαστε τον έλεγχο και εκδηλώνουμε τη συμπαράστασή μας σε όποιον ελέγχεται

Δίνουμε το εισιτήριό μας στον επόμενο επιβάτη, κάτι που είναι απόλυτα νόμιμο.

Συμπαραστεκόμαστε στους εργαζόμενους στα ΜΜΜ. Ο αγώνας μας είναι κοινός!


ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ!!!

Παρασκευή 28 Ιανουαρίου 2011

Ρεβίθια Χ 4! Νόστιμες και οικονομικές λύσεις για το Σαββατοκύριακο

Κρύο, παγωνιά! Το Σαββατοκύριακο θέλει το ειδικό φαγητό του. Θα σας αποκαλύψω πως με ένα πακετάκι ρεβίθια του 1/2 κιλού, εσείς θα φτιάξετε τέσσερα διαφορετικά φαγητά, που θα ξετρελάνουν και τα παιδιά! Για να μη λέμε ...θεωρίες! Άλλωστε το θέμα που μίλησα στο Συνέδριο Παιδειατροφή ήταν "Επιστροφή στην Κουζίνα και στο Σπιτικό φαγητό", και τώρα το κάνω πράξη...

Οι τρεις από τις τέσσερις συνταγές βρίσκονται στο βιβλίο μου 20 σεφ, 11 μαμάδες κι εγώ -111 συνταγές και ιδέες διατροφής για παιδιά.

Το πρώτο βήμα είναι να μουσκέψουμε τα ρεβίθια. Θα χρειαστεί να έχουμε στο σπίτι:

-1/2 κιλό ρεβίθια
-Πράσινα λαχανικά (μαρούλι, ρόκα, σπανάκι)
-2 Κρεμμυδάκια
-2 Ξερά κρεμμύδια
-1 σκελίδα σκόρδο
-1 ματσάκι άνηθο
-1 καρότο
-Λίγα φιστίκια
-2-3 λεμόνια
-1/2 ντομάτα
-Λίγη φέτα
-1 στραγγιστό γιαούρτι (ή κατίκι Δομοκού)
-Ελαιόλαδο
-1 φλιτζάνι ρύζι
-Ρίγανη
-Δυόσμο
-Κύμινο
-Σαφράν (ή κρόκο Κοζάνης)
-Αλάτι & πιπέρι

Το δεύτερο βήμα είναι να φτιάξουμε τη ρεβιθόσουπά μας:
Βράζουμε τα 3/4 των ρεβιθιών με ένα μεγάλο κρεμμύδι. Αφού βράσουν –με λίγο νερό, κρατάμε τα μισά και τα υπόλοιπα τα περνάμε στο μπλέντερ για να γίνουν χυλός. Σερβίρουμε και ο καθένας προσθέτει στο πιάτο του 1 κουταλιά της σούπας ελαιόλαδο και 1- 2 κουταλιές της σούπας γιαούρτι (ή κατίκι). Μπορείτε φυσικά να τη φάτε και μόνο με λεμονάκι:



Παράλληλα φτιάχνουμε Σαμιώτικους ρεβιθοκεφτέδες

Την ώρα που βράζουν τα ρεβίθια, παίρνουμε το υπόλοιπο 1/4 και το βάζουμε στο μπλέντερ μαζί με τα κρεμμύδια (να μη λιώσουν). Τα ανακατεύουμε με τα υπόλοιπα υλικά που έχουμε ψιλοκόψει. Στο τέλος προσθέτουμε σιγά- σιγά το αλεύρι, μέχρι να δέσει το μίγμα. Τηγανίζουμε σε μέτρια φωτιά, παίρνοντας κουταλιές από το μίγμα μας (βρέχουμε το κουτάλι για να μην κολλάει το μίγμα). Στο τηγάνι καλό είναι να βάλουμε και 2 κομματάκια καρότο, ώστε οι κεφτέδες να μην "τραβήξουν" πολύ λάδι. Βγάζουμε τους κεφτέδες και τους ακουμπάμε σε απορροφητικό χαρτί.



Για πιο περίεργα παιδιά, υπάρχει πάντα το ριζότο με ρεβίθια (που έγινε ανάρπαστο την προηγούμενη εβδομάδα στο Στέκι)



Βάζουμε ελαιόλαδο στο κατσαρολάκι και νερό στο βραστήρα. Τσιγαρίζουμε 1 κρεμμύδι, μια σκελίδα σκόρδο μαζί με τη φρέσκια ρίγανη. Ρίχνουμε και το ρύζι. Προσθέτουμε πρώτα λίγο ζωμό από τα ρεβίθια κι όσο νερό χρειαστεί. Ρίχνουμε τα μπαχαρικά μας (μπόλικο σαφράν. Στο τέλος βάζουμε τα φιστίκια και τα ρεβίθια που έχουν μείνει κρατώντας λίγα για τη σαλάτα μας. Σιγοβράζουμε σε μισοσκεπασμένη κατσαρόλα... Στοτέλος προσθέτουμε τριμμένο καρότο.

Για τη σαλάτα
Ψιλοκόβουμε τα λαχανικά, ρίχνουμε το αλάτι, το κύμινο, το χυμό λεμονιού και το ελαιόλαδο. Προσθέτουμε 4 κουταλιές της σούπας ρεβίθια. Ανακατεύουμε καλά και από πάνω ρίχνουμε τα τρίμματα της φέτας.



Και ύστερα... καθόμαστε, έχοντας εξασφαλίσει το φαγητό της οικογένειας, με λίγα λεφτά και πολλή νοστιμιά!

ΥΓ. Νόστιμες και οικονομικές ιδέες ετοιμάζονται... (περισσότερα προσεχώς)

Πέμπτη 27 Ιανουαρίου 2011

Να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα!


Τώρα που η Κυβέρνηση ετοιμάζεται να περάσει το νόμο για τα κλειστά "επαγγέλματα", θέλω να μοιραστώ μαζί σας ένα εξαιρετικό κείμενο που διάβασα πριν από δυο εβδομάδες στο Δρόμο.
Ο Γιώργος Κατερίνης με τον πιο εύστοχο και συνοπτικό τρόπο αποκαλύπτει τους μύθους της Κυβερνητικής πολιτικής:

Να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα, λοιπόν... Μέχρι να έρθει κι η δική μας η σειρά!

"Να απελευθερωθεί το επάγγελμα του φαρμακοποιού, τώρα! Τι διαφορετικό πουλά ο φαρμακοποιός που πρέπει να παίρνει ειδική άδεια για να ανοίγει φαρμακείο; Χρόνια περνούσα από τον Μπακάκο και αναρωτιόμουν τι διαφορά έχει το φαρμακείο του, από τον πάγκο του εφημεριδοπώλη ή την τάβλα του κουλουρά που βρίσκονταν μπροστά του. Γιατί, δηλαδή, να μην μπορούν κι αυτοί να πουλάνε φάρμακα;
Κι απ’ την άλλη, γιατί να χρειάζεται άδεια ο κουλουράς, ο εφημεριδοπώλης, ο λαϊκατζής; Γιατί να θέλει ειδικά προσόντα ο υδραυλικός, ο ηλεκτρολόγος, ο καυστηρατζής; Γιατί να έχει ειδικές αμοιβές ο δικηγόρος, ο μηχανικός, ο συμβολαιογράφος; Γιατί να ελέγχει τη φορολογική δήλωση ο εφοριακός και όχι ο ιδιώτης λογιστής; Γιατί να χειρουργεί ο γιατρός; Γιατί να βαφτίζει ο παπάς;
Γιατί να μην μπορώ κι εγώ να οδηγώ λεωφορείο, που μας έχουν πρήξει με τις απεργίες τους;
Ή, καλύτερα, γιατί να μην μπορώ να βγάλω φορτηγό, ταξί, βυτιοφόρο;

Γιατί να μην μπορεί κι ο γιος μου να ανοίξει φαρμακείο; Τι κι αν δεν σπούδασε φαρμακοποιός. Και τι μ’ αυτό, σπουδάζει μηχανικός, αλλά με ένα φαρμακείο στο όνομά του θα τα ‘κονομάει καλύτερα.

Γιατί ο γιος του κρεοπώλη να πάρει το μαγαζί του μπαμπά του; Να το πάρει η κόρη μου που σπούδασε και 7 χρόνια.

Να απελευθερωθούν όλα τα επαγγέλματα, αμέσως! Τι διαχωρισμοί είναι αυτοί; Ψυκτικός, φούρναρης, πιλότος, καπετάνιος… Πώς θα πάμε μπροστά έτσι, αν ο καθένας διεκδικεί το προνόμιο να είναι ειδικός; Όλοι ίσοι. Να δω το γιο μου με την άσπρη ποδιά να πουλά ασπιρίνες και να καμαρώνω. Και την κόρη μου να κόβει κιμά και να περιμένουν ουρά οι πελάτες.
Ακούς εκεί, κλειστά επαγγέλματα. Να πάψουν κι αυτά τα τριτοκοσμικά επίθετα που μυρίζουν συντεχνίλα: παπουτσής, πεταλωτής, χρυσοχοΐδης…

Απελευθέρωση τώρα!
Να δουν αυτοί που θέλουν πτυχία κι άδειες. Είδατε τους πολιτικούς να παίρνουν κανένα ειδικό πτυχίο για να μπουν στη Βουλή; Ο καθένας δεν μπορεί να γίνει βουλευτής, υπουργός, περιφερειάρχης; Ο Λοβέρδος σπούδασε Νομικά κι έγινε υπουργός Υγείας. Κι ο Ρέππας από φαρμακοποιός… συγκοινωνιολόγος. Κι αντί να πουν κι ευχαριστώ που άφησε το φαρμακείο του και κοιτά να στρώσει τις συγκοινωνίες, του κάνουν κι απεργίες. Κι η Άννα άφησε τους δίσκους του Νταλάρα και βάλθηκε να χτίσει τοίχο στον Έβρο. Κι ο ξάδελφός της από δήμαρχος της Πάρου κατάργησε τους νομάρχες κι έφτιαξε τον Καλλικράτη. Κι ο Σγουρός από πρόεδρος της άρσης βαρών περιφερειάρχης. Τι, μήπως είχαν κάποιο ιδιαίτερο χαρτί; Πήραν κάποια άδεια; Απλά, βρήκαν απελευθερωμένο το επάγγελμα του πολιτικού και… μπήκαν.
…Α, να μην το ξεχάσω, κι αυτός ο παλιογείτονας στο χωριό, εδώ μου κάθεται με την κατσίκα του."

(Οι υπογραμμίσεις δικές μου)

Τετάρτη 26 Ιανουαρίου 2011

Το γκρεμισμένο θεατράκι και ο Ορχάν Παμούκ

Το κείμενο αυτό στην αρχική του μορφή γράφτηκε στο Δρόμο με αφορμή την επίσκεψη του Ορχάν Παμούκ και την ομιλία του στο Μέγαρο Μουσικής...
Εδώ το παρουσιάζω με λίγες αλλαγές.


Το γκρεμισμένο θεατράκι και ο Ορχάν Παμούκ

…κατάλαβα πόσο μοιάζει η κατεδάφιση με την απώλεια μνήμης, που συνηθίζει κανείς σιγά σιγά…
…Με τις κατεδαφίσεις ξεχνάμε και τις πόλεις. Στην αρχή ξεχνάμε μια ανάμνηση, όμως προσπαθούμε αν θυμηθούμε επειδή ξέρουμε ότι ξεχνάμε. Έπειτα ξεχνάμε ότι ξεχνάμε και η πόλη παύει να μας θυμίζει τον εαυτό της…

Ορχάν Παμούκ, Άλλα Χρώματα

…Βγήκα από το μετρό και βρέθηκα μπροστά στο πρώην Πάρκο Ελευθερίας… Θα μου πείτε γιατί το λέω πρώην… Για όσους το ζήσαμε κάποτε, π.Μ. (προ Μεγάρου) μόνο πάρκο δεν είναι. Και, βεβαίως, δεν έχει καμία σχέση με την Ελευθερία!
Η πόλη χάνει τη μνήμη της και μαζί τη χάνουμε κι εμείς… Θυμήθηκα ένα φεστιβάλ ερασιτεχνικού θεάτρου που είχα δει στο υπαίθριο θεατράκι του πάρκου πριν το κατεδαφίσει το κράτος του Λαμπρακιστάν για να υψώσει το μνημείο στη Δόξα του στους αιώνες των αιώνων…
Για πολλά χρόνια αρνιόμουν να πάω στο Μέγαρο, χάνοντας ακόμη και πραγματικά μοναδικές παραστάσεις. Και τώρα ακόμη δυσφορώ. Όμως, το βράδυ της Τρίτης 11 Ιανουαρίου θα μιλούσε ο Ορχάν Παμούκ. Είπα να βάλω «νερό στο κρασί μου» για να δω και να ακούσω τον συγγραφέα που με συγκλόνισε στο Χιόνι, ένα από τα καλύτερα βιβλία που διάβασα ποτέ. Μπήκα στους χλιδάτους προθαλάμους, όπου εκατοντάδες άνθρωποι περίμεναν από νωρίς να μπουν στη μεγάλη αίθουσα. Λαοθάλασσα. Όλοι αυτοί αγαπάνε τη λογοτεχνία;



Στο μυαλό μου στριφογύριζαν κομμάτια από τα Άλλα χρώματα το βιβλίο του Παμούκ που κυκλοφόρησε πρόσφατα και μας μυεί μέσα από άρθρα, δοκίμια και ομιλίες στον κόσμο του συγγραφέα.
Κυρίως σκεφτόμουν τα όσα έλεγε για τη μνήμη της Ισταμπούλ που χάνεται μέσα από τις κατεδαφίσεις των κτιρίων και την εισβολή του μπετόν. Δεν είναι, άραγε, λίγο οξύμωρο να μιλάει ο άνθρωπος που έχει γράψει τέτοιες σκέψεις, ο άνθρωπος που έχει υψώσει τη φωνή του εναντίον των εργολάβων που λυμαίνονται τη χώρα του μέσα σε αυτό το Μέγαρο-Μνημείο της αυθαιρεσίας κράτους και κεφαλαίου;
Η αίσθηση του οξύμωρου και του παράξενου μεγάλωνε ώρα με την ώρα, καθώς περιμέναμε τον συγγραφέα να φανεί. Κατάμεστη η αίθουσα με επικεφαλής celebrities των γραμμάτων και των τεχνών. Οι προβεβλημένοι συγγραφείς που κατακλύζουν τα έντυπα και οι δημοσιογράφοι που τους πλέκουν διθυράμβους, εικαστικοί και διευθυντές. Λίγοι πολιτικοί. Η Άντα Παπανδρέου (κανείς δεν την έκραξε)… Αλλά και κόσμος πολύς που σαφώς είχε έρθει για να ακούσει έναν από τους σημαντικότερους συγγραφείς της εποχής μας.
Ένα τεράστιο «Μ» (του Μέγαρον Plus) κυριαρχούσε στην οθόνη που κάλυπτε όλη τη σκηνή. Κάτω από αυτό το Μ σε ένα τραπέζι ο Ορχάν Παμούκ μαζί με τον πρόεδρο του ΕΚΕΒΙ, συγγραφέα Τάκη Θεοδωρόπουλο, φαίνονταν να χάνονται. Να τους καταπίνει ο χώρος…



Περίμενα να ακούσω τι συμβαίνει στο μυαλό μας όταν διαβάζουμε ένα μυθιστόρημα. Αντ’ αυτού επελέγη η παρουσίαση μέσω ερωταποκρίσεων που χαρακτηρίζονταν από τη γενικότητα και την αμηχανία. Αν είχες διαβάσει τα Άλλα χρώματα δεν άκουγες τίποτε καινούργιο…
Είχα μαζί μου ένα σημειωματάριο και για αρκετή ώρα δεν συμπλήρωνα τίποτα. Πιο ενδιαφέρουσες ήταν οι στιγμές που ο ίδιος διάβασε λίγο στα τουρκικά και περισσότερο στα αγγλικά αποσπάσματα από τα Άλλα χρώματα. Κείμενα που αφορούν την τρυφερή και αστεία σχέση με την κόρη του…
Γενικά, το γεγονός ότι η συζήτηση γινόταν στα αγγλικά, δυσκόλεψε το όλο εγχείρημα… Πάντως, σιγά-σιγά αναδύονταν κάποιες σκέψεις που δίνανε ένα διαφορετικό στίγμα…
«Κολυμπάμε ανάμεσα στις λέξεις και προχωράμε αναζητώντας το νόημα, το κίνητρο, το μυστικό κέντρο ενός μυθιστορήματος».
«Ενδιαφέρομαι για τη χώρα μου, κάνω παρεμβάσεις, αλλά δεν είμαι πολιτικό πρόσωπο. Το μυθιστόρημα δεν είναι αρένα για προπαγάνδα». Σε κάθε περίπτωση, ο συγγραφέας κράτησε τις αποστάσεις του και απέφυγε να τοποθετηθεί σε οτιδήποτε είχε «άρωμα πολιτικής».



Ζωντανή κουβέντα

Το πιο ενδιαφέρον μέρος της κουβέντας, τελικά, προέκυψε όταν δόθηκε ο λόγος στο κοινό. Τότε φάνηκε να ξυπνάνε όλοι!
Ο Παμούκ απάντησε με αμεσότητα και χιούμορ.
Μας είπε πώς γράφει και πότε θεωρεί ότι έχει γράψει μια καλή σελίδα, αλλά και για την ανυπομονησία του να προχωρήσει πιο κάτω, να τελειώσει το βιβλίο που γράφει. Μίλησε για τη σχέση του με τον μοντερνισμό, σατιρίζοντας με λεπτό τρόπο τον Οδυσσέα του Τζόις:
«Νομίζω πως πολλοί διαβάζουν τον Οδυσσέα για να πουν: Θεέ μου! Διαβάζω Τζόις και τον καταλαβαίνω! Και συγχαίρουν τον εαυτό τους γι’ αυτό. Εγώ δεν ξέρω τόσο καλά αγγλικά ούτε ιρλανδέζικα private jokes ώστε να τον καταλάβω…».
Μίλησε ακόμη για το γεγονός ότι η συγγραφή είναι επικοινωνία, πως χρησιμοποιεί στα βιβλία του αυτά που διαβάζει, «συχνά δανείζομαι ή κλέβω από άλλους συγγραφείς», είπε γελώντας. Γράφει, καθημερινά, μερικές σελίδες και του αρέσει αν τις δείχνει, όπως έκανε με τις ζωγραφιές του όταν ήταν μικρός… Αν επαναλαμβάνει κάποιες φορές τον εαυτό του μέσα σε ένα μυθιστόρημα αυτό το κάνει, γιατί και οι «συγγραφείς που του αρέσουν κάνουν το ίδιο». Εξομολογήθηκε πως στα 19 του ήθελε να γίνει ποιητής, αλλά απέτυχε. «Ο Θεός λένε πως ψιθυρίζει την ποίηση στα αυτιά των ποιητών. Εμένα δεν μου ψιθύρισε ποτέ κάτι. Γράφω μυθιστορήματα αναζητώντας να βρω τι θα μου έλεγε αν το έκανε…», είπε απαντώντας στην τελευταία ερώτηση…
Η αίθουσα άρχισε να αδειάζει. Ο κόσμος συνέρρεε για να του υπογράψει βιβλία. Κι εγώ θα το έκανα αν είχα ένα μαζί μου. Περίμενα περισσότερα, αλλά μάλλον από μόνος μου έβαλα ψηλά τον πήχυ. Πάντως, ένιωθα πως κάτι έλειπε. Πως μόλις είχα ζήσει μια αντίφαση. Πως τα βιβλία ζουν τη δική τους ζωή…
Βγήκα από το Μέγαρο και ξαναβρέθηκα στο πρώην πάρκο. Δίπλα μου πέρασε ένα αγοράκι με τη μαμά του. Κρατούσε ένα κόκκινο μπαλόνι (αλήθεια, δεν ψάχνω για φτηνά σύμβολα!). Για μια στιγμή σκέφτηκα πως ήταν στη διάλεξη και μου φάνηκε παράταιρο. Μετά όμως εμφανίστηκαν κι άλλα παιδάκια με πολύχρωμα μπαλόνια. Σκεφτόμουν πόσο πιο πολύ θα ταίριαζε να γινόταν αυτή η διάλεξη στο παλιό εξαφανισμένο υπαίθριο θέατρο. Χωρίς γραβάτες και επισήμους. Με πολλά μπαλόνια γύρω μας. Κόκκινα!



Ως επίλογο διαλέγω τα ίδια τα λόγια του Παμούκ, από την εκπληκτική ομιλία του στην τελετή απονομής του βραβείου Νόμπελ που περιλαμβάνεται στα "Άλλα Χρώματα"
Τίτλος της ομιλίας ήταν Η βαλίτσα του πατέρα μου.
Στο απόσπασμα που ακολουθεί, εξηγεί γαιτί γράφει:

...Γράφω γιατί νιώθω μια εσωτερική ανάγκη να γράψω. Γράφω γιατί δεν μπορώ να κάνω μια κανονική δουλειά, όπως οι άλλοι άνθρωποι. Γράφω γιατί θέλω να διαβάζω βιβλία σαν κι αυτά που γράφω. Γράφω γιατί είμαι θυμωμένος με όλους. Γράφω γιατί μ’ αρέσει να κάθομαι σ’ ένα δωμάτιο όλη μέρα γράφοντας. Γράφω γιατί μπορώ να συμμετέχω στην πραγματική ζωή, μονάχα αλλάζοντάς την. Γράφω γιατί θέλω οι άλλοι, ολόκληρος ο κόσμος, να μάθουν τι ζωή ζήσαμε, και εξακολουθούμε να ζούμε, στην Ινσταμπούλ, στην Τουρκία. Γράφω γιατί αγαπώ τη μυρωδιά του χαρτιού, της μελάνης. Γράφω γιατί πιστεύω στη λογοτεχνία, στην τέχνη του μυθιστορήματος, περισσότερο απ’ ότι πιστεύω σε οτιδήποτε άλλο. Γράφω γιατί μου έγινε συνήθεια, πάθος. Γράφω γιατί φοβάμαι μήπως ξεχαστώ. Γράφω γιατί μου αρέσει η φήμη και το ενδιαφέρον που φέρνει το γράψιμο. Γράφω για να είμαι μόνος. Ίσως γράφω επειδή ελπίζω να καταλάβω γιατί είμαι τόσο πολύ, πολύ θυμωμένος με όλους. Γράφω γιατί μου αρέσει να με διαβάζουν. Γράφω γιατί άπαξ και ξεκινήσω ένα μυθιστόρημα, ένα δοκίμιο, μια παράγραφο, θέλω να την τελειώσω. Γράφω γιατί όλοι περιμένουν από μένα να γράφω. Γράφω γιατί έχω μια παιδιάστικη πίστη στην αθανασία των βιβλιοθηκών και κατά προέκταση των βιβλίων μου στο ράφι. Γράφω γιατί με ενθουσιάζει να μεταμορφώνω όλη την ομορφιά και τον πλούτο του κόσμου σε λέξεις. Γράφω, όχι για να πω μια ιστορία αλλά για να συνθέσω μια ιστορία. Γράφω γιατί θέλω να δραπετεύσω από το αίσθημα ότι υπάρχει ένας τόπος όπου πρέπει να πάω, αλλά – όπως σε όνειρο – δεν τα καταφέρνω. Γράφω γιατί ποτέ δεν κατάφερα να είμαι ευτυχισμένος. Γράφω για να είμαι ευτυχισμένος...

Το Συνέδριο και οι λιλιπούτειοι σεφ!

Μέρα παγωνιάς χθες, με όλο τον κόσμο να βασανίζεται από τη γρίπη της εποχής... Ανηφόρισα προς το Μαρούσι. Θα μιλούσα στο 2ο Συνέδριο ΠΑΙΔΕΙΑΤΡΟΦΗ με θέμα: «Απλός, Υγιεινός & Οικονομικός Τρόπος Διατροφής». Η δική μου ομιλία είχε να κάνει με την "Επιστροφή στην κουζίνα και στο σπιτικό φαγητό". Μιλούσα στο δεύτερο μέρος, αλλά οι προηγούμενοι ομιλητές και η θεματολογία τους με έκαναν να πάω στο Συνέδριο από νωρίς: Και είχα δίκιο!



Τις εργασίες άνοιξε ο Δήμαρχος Αμαρουσίου και πρόεδρος του Διαδημοτικού Δικτύου Υγείας Γιώργος Πατούλης
"Η πρόληψη της παιδικής παχυσαρκίας από την πλευρά του παιδίατρου" ήταν πρώτη ομιλία. Η Δρ. Νένη Περβανίδου, Παιδίατρος-Αναπτυξιολόγος μας είπε πολύ ενδιαφέροντα και χρήσιμα πράγματα που δεν τα είχα ξανακούσει. Θα ήταν καλό γονείς (σημερινοί αλλά και μέλλοντες) να μελετήσουν τα όσα είπε όταν η ομιλία αναρτηθεί στην ιστοσελίδα της Παιδειατροφής.
Στη συνέχεια ο Ι.Α.Κυριαζής, παθολόγος και επιμελητής στο Ασκληπιείο της Βούλας μίλησε για την επιδημική έξαρση της παχυσαρκίας. Τα στοιχεία των ερευνών που παρουσίασε, ήταν πραγματικά αποκαλυπτικά γι' αυτή την επιδημία που μαστίζει την Ελλάδα και υποθηκεύει την υγεία των παιδιών μας...

Η Έλενα Στάμου, Εθνική Συντονίστρια παρουσίασε τις ενέργειες της ΠΑΙΔΕΙΑΤΡΟΦΗ για τη χρονιά που έρχεται.
Ο Jean-Michel Borys, Διευθυντής του Ευρωπαϊκού Δικτύου EPODE, παρουσίασε τα αποτελέσματα του αντίστοιχου Γαλλικού προγράμματος EPODE που υλοποιείται στη Γαλλία από το 2005 με σημαντικά αποτελέσματα.
Απτά ήταν τα παραδείγματα από τις δράσεις της ΠΑΙΔΕΙΑΤΡΟΦΗ που μας παρουσίασαν οι κατά τόπους υπεύθυνοι. Κάτι που ολοκληρώθηκε με την προβολή βίντεο στο δεύτερο μέρος του Συνεδρίου, αλλά ακι με την ομιλάι της Χριστιάνας Παυλίδου, διαιτολόγου/Διατροφολόγου και Επιστημονικής Συμβούλου της ΠΑΙΔΕΙΑΤΡΟΦΗ.

Στο δεύτερο μέρος είχαμε κι άλλες ευχάριστες εκπλήξεις. Πέρα από την παρουσίαση από τον κ. Ζουμπανέα της έρευνας που έκανε η Επιστημονική Ομάδα Διατροφή με θέμα το "πόσο έχουν επηρεάσει οι οικονομικές συνθήκες τη διατροφή και τον τρόπο ζωής των Ελλήνων" και την ομιλία τη δική μου που ακολούθησε, απόλαυσα πραγματικά τις επόμενες παρεμβάσεις.
Ο Γρηγόρης Ρίσβας, πρόεδρος του Πανελληνίου Συλλόγου Διαιτολόγων- Διατροφολόγων παρουσίασε με εξαιρετικά εύληπτο τρόπο σημαντικές διαστάσεις της Μεσογειακής Διατροφής. Είδαμε πόσο θετικά επηρεάζει την υγεία, αλλά και την τσέπη μας.
Ξεχωριστή και η παρουσία της Άννας Βερούλη και του Νίκου Μιχαλόπουλου για τον "απλό, υγιεινό κια οικονομικό τρόπο άσκησης". Τους ακούσαμε σαν... μικρά παιδιά. Να πω την αλήθεια μου έδωσαν σημαντική ώθηση για να βάλω λίγη περισσότερη κίνηση στη ζωή μου!

Μια πολύ ευχάριστη έκπληξη για μένα ήταν η παρουσία του ξεχωριστού σεφ Κυριάκου Μελά. Έμαθα λοιπόν για την πρώτη σχολή μαγειρικής για παιδιά που λειτουργεί στην Ελλάδα.
Είναι το Kids Cooking Club του Πρότυπου Παιδικού Κέντρου Τέχνης & Δημιουργίας Καλλιτεχνούπολη.



Όπως σημειώνεται: "Ο Executive Chef Kυριάκος Μελάς με την εμπειρία του στις τεχνικές μαγειρικής και εκπρόσωπος επισιτισμού στις μεγάλες διοργανώσεις της Ελλάδας στο ΟΑΚΑ 2005 – 2008 , προσεγγίζει την παιδική μαγειρική για άλλη μια χρονιά.Συνεχίζει τα μαθήματα μαγειρικής – διατροφικής αγωγής των παιδιών junior chef, πρωτοστατεί με πρότυπες μοναδικές συνταγές του, διαμορφωμένες στην υπέρτατη χαρά με την γνώση του ¨ τρώμε σωστά - τρώμε υγιεινά ¨.
Φαντασία , κέφι, μυρωδιές και αρώματα συναντούν το εκπαιδευτικό σύστημα της έμμεσης εμψύχωσης της Καλλιτεχνούπολης και τα παιδιά μαγειρεύουν καθ ολοκληρία μόνα τους , πετυχαίνοντας την απόλυτη αυτοπεποίθηση και προσδοκία τους.
Το Kids Cooking Club είναι πιστοποιημένος συνεργάτης στην εκπαίδευση μαγειρικής για παιδιά του ΠΑΙΔΕΙΑΤΡΟΦΗ by Epode.
Στο βίντεο που ακολουθεί μπορείτε να δείτε τους μικρούς σεφ επί το έργον:



...και για να κλείσω κάπως να πω ότι ήταν ένα Συνέδριο που εκπλήρωσε πλήρως τους στόχους του. Μακάρι το μήνυμα που βγήκε από την αίθουσα του Δημαρχείου Αμαρουσίου να μπορέσει να φτάσει σε όλη την Ελλάδα!
Τέλος θα ήταν παράλειψη να μην αναφέρω την γενικά άψογη διοργάνωση. Άξια συγχαρητήρίων όλη η ομάδα της ΠΑΙΔΕΙΑΤΡΟΦΗ με επικεφαλής της κυρίες Έλενα Στάμου και Τίνα Βούλγαρη.

Δευτέρα 24 Ιανουαρίου 2011

Η νικήτρια του φωτογραφικού διαγωνισμού μαγειρικής...

...δεν είναι άλλη από τη Στεφανία Βελδεμίρη!!!

Αμέσως λοιπόν μετά την Παραμυθοέκθεση, να που θα απολαύσει και τα πλούσια δώρα που φρόντισε να εξασφαλίσει η YourGoods.gr, το δίκτυο προβολής και αναζήτησης που έχει ξεκινήσει από το Μάρτιο του 2010 τη χαρτογράφηση ελληνικών παραδοσιακών προϊόντων. Στόχος της Yourgoods είναι να αναδείξει μικρούς παραγωγούς και να προτείνει ιδιαίτερα προϊόντα από όλη την Ελλάδα.

Όπως θα διαπιστώσετε η Στεφανία κατάφερε να φωτογραφίσει με χιούμορ και ευρηματικότητα τη συνταγή: ψάρι με λαχανικά στη λαδόκολλα σελ.139 από το βιβλίο "20 σεφ, 11 μαμάδες κι εγώ"


Σνιφ, κλαψ, λυγμ, τα καημένα τα ψαράκια...



Εμένα μου αρέσει να κόβω λαχανικά!



Πλάκα έχει που κάναμε τα ψάρια... γεμιστά!!!



Και είναι μούρλια!!!!!!!!!



Στις φωτογραφίες: Άγγελος και Κατερίνα

ΤΑ ΔΩΡΑ

1. Ένα μπουκάλι Λάδι Βιώσας από τα κτήματα της οικογένειας Τσαούση στην περιοχή του Κεφαλοβρύσου (Χαλβάτσου) Μεσσηνίας (Νικολαΐδη - Τσαούση Σταυρούλα)

2. Μια σειρά από τα εκλεκτά βιολογικά προϊόντα ΑΡΟΤΟΣ Βιολογικά Προϊόντα (Κουλαουζίδης Παναγιώτης -Καταχάς, Κόλινδρος Πιερίας)

3. Δύο συσκευασίες των 250γρ. Κατίκι Δομοκού, Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης (ΑΦΕΣ Γαλάνη και ΣΙΑ Ο.Ε., Φθιώτιδας)

4. Τρία χειροποίητα φυσικά σαπούνια από την Pelion Natural Soap (Μαγνησίας)

Πληροφορίες για αυτά και άλλα πολλά ελληνικά παραδοσιακά προϊόντα θα βρείτε στην ιστοσελίδα της Yourgoods.

Κυριακή 23 Ιανουαρίου 2011

Το Σαββατοκύριακο των Παραμυθιών

...Μετά από ένα ξεχωριστό Σαββατοκύριακο, τα κεφάλια μέσα!
Κυκλοφορώ μέσα σε μια παραζάλη από χρώματα και μουσικές...
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή:

Την Πέμπτη η Στεφανία Βελδεμίρη έφτασε στην Αθήνα. Στις αποσκευές της είχε χρώματα, πίνακες και βιβλιαράκια. Χειροποίητα παραμύθια σε τέσσερα χρώματα: Κόκκινο, Κίτρινο, Πορτοκαλί και Άσπρο.



Μπήκε λοιπόν στο Στέκι της Αβέρωφ 7Α στο Χαλάνδρι και το μεταμόρφωσε! Οι ζωγραφιές και οι πίνακες το έκαναν "τόπο αλλού".



Έτσι το Σαββατόβραδο κάναμε τα εγκαίνια της Παραμυθοέκθεσης σε ένα πολύχρωμο και φωτεινό Στέκι.



Φέραμε και διάφορες σπεσιαλιτέ, όπως αυτό το ριζότο με ρεβίθια. Το χουνκιάρ μπαγιεντί της Στεφανίας δεν πρόλαβα να το φωτογραφίσω (καταλαβάινετε τι έγινε μόλις το εμφάνισε!)



Τελευταία πινελιά τα κοσμήματα της Μυρτώς, εμπνευσμένα από τα παραμύθια.


Οι Mirror Way έδωσαν τον τόνο, τραγουδώντας αγαπημένα τραγούδια που σιγά -σιγά μας ξεσήκωσαν.



Καταλήξαμε να κάνουμε κι εμείς τους τραγουδιστές!



Έγινε πραγματικά ένα καταπληκτικό γλέντι.



Το άλλο πρωί, ένας Θεός ξέρει πως σηκωθήκαμε να προετοιμάσουμε το χώρο για τα Παραμύθια.
Έγινε κι ένα μπέρδεμα στην ώρα: Κυκλοφορούσαν δυο είδους προσκλήσεις. Μια για τις 11 και μια για τις 12 το πρωί!

Τίποτε δεν μας πτόησε.... Φτιάξαμε ένα κόκκινο τραπέζι με άσπρα ποπ κορν για το Λευκό Παραμύθι, με λεμονάδα για το Κίτρινο, με πορτοκάλια και μανταρίνια για το Πορτοκαλί.



Ειδικά όταν ανέλαβε η Θεοδοσία Καραγιάννη να αφηγηθέι το Κίτρινο παραμύθι και ο Αλεχάντρο Ντίαζ να το ντύσει με μουσική, όλα γίναν μαγικά!



Στο τέλος τα παιδιά ζωγράφισαν παγωτολίβαδα μαζί με τη Στεφανία.





Τώρα όλοι περιμένουν τη συνέχεια!

Πέμπτη 20 Ιανουαρίου 2011

Που κρύβεται το αλάτι; Η σημασία του για τη διατροφή του παιδιού (και όχι μονον)


Ήθελα να τα συνδυάσω όλα: Την ομιλία μου στο συνέδριο της Παιδειατροφής την Τρίτη. Την παραμυθοέκθεση και το Λευκό Παραμύθι...
Τον φωτογραφικό διαγωνισμό μαγειρικής που λήγει σήμερα.

Τα έψαξα, τα ανακάτεψα και έφτασα στο αλάτι, που όπως θα δείτε βρίσκεται παντού! Όσοι είσαστε γονείς (και όχι μόνον) αξίζει αν διαβάσετε προσεκτικά τις γραμμές που ακολουθούν και γράφτηκαν με την πολύτιμη βοήθεια του Ιωάννη Μ. Σουπιού, Διαιτολόγου – Διατροφολόγου,
Αντιπροέδρου Ένωσης Διαιτολόγων - Διατροφολόγων Ελλάδος (Ε.Δ.Δ.Ε.)
Αντιπροέδρου Ινστιτούτου Διατροφικών Μελετών & Ερευνών (Ι.Δ.Μ.Ε.)


Το αλάτι στη διατροφή του παιδιού




Στην αρχή δεν πάει καθόλου εκεί το μυαλό σου. Δοκιμάζεις το λιωμένο φαγητό του μωρού, λαχανικά, κρέας ή ψάρι και σου φαίνεται άνοστο. Σκέφτεσαι: Γιατί να μη βάλω λίγο αλάτι; Τι πειράζει; Πώς να το φάει αυτό το παιδί; Κι όμως είμαστε έτοιμοι να κάνουμε το πρώτο μας λάθος. Και είναι λάθος για τρεις λόγους:
Ο πρώτος είναι ότι τα νεφρά του παιδιού δεν είναι ακόμη ανεπτυγμένα, με αποτέλεσμα η υπερβολική πρόσληψη αλατιού να επιβαρύνει τη νεφρική λειτουργία.
Ο δεύτερος είναι οι ανάγκες του παιδιού σε νάτριο καλύπτονται όταν ακολουθεί μια ισορροπημένη διατροφή και δε χρειάζεται πρόσθετο αλάτι αφού όλα τα τρόφιμα περιέχουν από τη φύση τους νάτριο, άλλα περισσότερο και άλλα λιγότερο..
Τρίτο και εξαιρετικά σημαντικό, όπως επισημαίνουν οι ειδικοί, είναι ότι για να αναπτύξει το παιδί σωστές διατροφικές συνήθειες, οι γεύσεις των τροφών να είναι φυσικές και να μην αλλοιώνονται με τη προσθήκη αλατιού ή ζάχαρης. Αν το παιδί συνηθίσει σε αλμυρές γεύσεις είναι πιθανό και αργότερα να ζητά το αλάτι στη διατροφή του.
Μέχρι 18 μηνών, θα πρέπει να αποφεύγουμε λοιπόν με κάθε τρόπο την προσθήκη αλατιού στο φαγητό του βρέφους και του νηπίου. Όταν αργότερα το παιδί θα αρχίσει να τρώει το ίδιο φαγητό με την υπόλοιπη οικογένεια, θα πρέπει και πάλι να είμαστε πολύ προσεκτικοί. Άλλωστε λιγότερο αλάτι στο φαγητό, εξασφαλίζει καλύτερη υγεία και για εμάς τους ίδιους. Επιπλέον, πρέπει να… ξεχάσουμε την αλατιέρα, και να μη τη βάζουμε στο τραπέζι. Τα φαγητά έχουν αρκετό αλάτι από μόνα τους. Όπως χαρακτηριστικά σημειώνεται, με κάθε αναποδογύρισμα της μέσης αλατιέρας πέφτει στο φαγητό ποσότητα άλατος έως 0,5 γραμμάριο - άρα με 12 κινήσεις φτάνουμε τα 6 γραμμάρια την ημέρα, που είναι η μέγιστη ημερήσια ποσότητα για παιδιά πάνω από 11 ετών!Μπορούμε εναλλακτικά να νοστιμεύουμε το φαγητό μας με λεμόνι, διάφορα βότανα, μυρωδικά και ελαφρά μπαχαρικά.

Ανά ηλικία, η μέγιστη ποσότητα που ενδείκνυται να καταναλώνουν τα παιδιά, είναι:

0-12 μηνών: < 1 γρ.
1-3 ετών : 2 γρ.
4-6 χρονών: 3γρ την ημέρα
7-10 χρονών: 5 γρ την ημέρα
πάνω από 11 χρονών: 6 γρ την ημέρα


Στην πραγματικότητα, εφόσον κάτι τέτοιο θα ήταν δυνατόν, θα έπρεπε να μη γίνεται προσθήκη αλατιού στο φαγητό των παιδιών. Με τα επεξεργασμένα τρόφιμα που καταναλώνουν πχ ψωμί, δημητριακά, επεξεργασμένες τροφές καλύπτουν τις ανάγκες τους σε αλάτι.
Θυμάμαι σε μια τηλεοπτική εκπομπή, όπου ο διατροφολόγος είχε ετοιμάσει ένα τραπέζι με τρόφιμα που καταναλώνουν καθημερινά τα παιδιά. Δίπλα, σε ένα μπολ, έβαλε αλάτι ίσο με την ποσότητα που περιείχαν τα συγκεκριμένα τρόφιμα. Το θέαμα από μόνο του ήταν αποτρεπτικό.



Το… «κρυφό» αλάτι

Το Ινστιτούτο Εμπορικών Προδιαγραφών στη Βρετανία έσπευσε να προειδοποιήσει τους γονείς να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί ως προς τα είδη με τα οποία ταΐζουν τα παιδιά τους. Παράλληλα απηύθυνε έκκληση στις βιομηχανίες τροφίμων να προχωρήσουν στην καθιέρωση της σήμανσης, πάνω στην οποία να αναγράφονται με πολύ κατανοητό τρόπο τα συστατικά του είδους διατροφής.
Σε αυτά τα είδη διατροφής περιλαμβάνονταν τα δημητριακά πρωινού, τα τυποποιημένα γεύματα, τα τσιπς, τα επιδόρπια, τα γλυκά, τα έτοιμα γεύματα, η πίτσα και τα τρόφιμα σε κονσέρβα όπως τα μπιζέλια και οι ποικιλίες ζυμαρικών.
Αν τα παιδιά τρέφονται με είδη που περιέχουν τη μέγιστη αναλογία σε αλάτι, μπορεί να καταναλώνουν έως και 13,5g αλάτι, υπερδιπλάσιο από το ανώτατο συνιστώμενο επίπεδο για τα παιδιά ηλικίας 11 έως 14 ετών και τρεισήμισι φορές παραπάνω από την επιτρεπτή ποσότητα για τα παιδιά ηλικίας τεσσάρων έως έξι χρόνων!
Σύμφωνα με την Αμερικανική Ένωση Καρδιολόγων, οι υγιείς ενήλικες θα πρέπει να μειώσουν την πρόσληψη νατρίου σε λιγότερο από 2,3 γραμμάρια τη μέρα. Αυτό αντιστοιχεί σε ένα κουταλάκι αλάτι.

Ένας ενδεικτικός κατάλογος τροφών που περιέχουν μεγάλη ποσότητα αλατιού και πρέπει να αποφεύγονται είναι: οι συσκευασμένοι χυμοί τομάτας & λαχανικών, τα κονσερβοποιημένα φρούτα, τα λαχανικά σε κονσέρβες, τα τουρσιά, τα κατεψυγμένα λαχανικά με αλάτι (οι αγκινάρες, τα καρότα, το σέλινο, το σπανάκι, τα παντζάρια, το λάχανο), τα καπνιστά ή κονσέρβας κρέατα και ψάρια, τα τυριά, το αλατισμένο βούτυρο ή μαργαρίνη, τα αλμυρά κρακεράκια οι αλατισμένοι ξηροί καρποί, οι σούπες σε σκόνη ή κονσέρβα, το ζαμπόν, τα έτοιμα γεύματα, η σόδα μαγειρικής, η σόγια sauce και τα έτοιμα γλυκά.
Αμερικανοί και Βρετανοί καταναλώνουν μέχρι 75% του νατρίου από κατεργασμένες τροφές όπως η σάλτσα ντομάτας, σούπες, κονσέρβες και προπαρασκευασμένα φαγητά.
Αλάτι περιέχουν και τροφές απαραίτητες στην καθημερινή διατροφή του παιδιού, όπως τα ψωμί και τα πλήρη γαλακτοκομικά προϊόντα.



Δείτε μόνο πόσο αλάτι περιέχουν μερικά από τα πιο δημοφιλή σνακ:

Αλμυρά σνακ Περιεκτικότητα σε αλάτι ανά 100 γρ.
Γαριδάκια με πατάτα και τυρί 3,86 γρ.
Πατατάκια με γεύση τυριού 3,40 γρ.
Πατατάκια με ρίγανη 3,20 γρ.
Πατατάκια με γεύση μπάρμπεκιου 2,84 γρ.
Πατατάκια με γεύση πίτσας 1,96 γρ.
Πατατάκια με ηλιέλαιο 1,68 γρ.
Πατατάκια λίγων θερμίδων 1,53 γρ.

Μπορείτε εύκολα να καταλάβετε, πόσο μεγάλη σημασία έχει η περιορισμένη κατανάλωση αυτών των τροφών, που μάλιστα δεν προσφέρουν και απολύτως τίποτα στον οργανισμό. Η καλύτερη λύση είναι να τα ..εξαφανίσουμε από τα ντουλάπια της κουζίνας και βεβαίως να μην τα χρησιμοποιούμε ως δώρο ή επιβράβευση….

Γιατί όχι στο αλάτι;
Η αυξημένη κατανάλωση αλατιού, μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα υγείας σε παιδιά και ενήλικες. Πρώτο και βασικότερο πρόβλημα αποτελεί η Υπέρταση , και η δημιουργία καρδιαγγειακών παθήσεων κατά την ενηλικίωση ή πολλές φορές και νωρίτερα όταν η αυξημένη λήψη αλατιού συνοδεύεται και με αυξημένο σωματικό βάρος. Επίσης δεν πρέπει να αμελήσουμε και τις νεφρικές βλάβες που μπορεί να προκληθούν από την αυξημένη κατανάλωση του αλατιού.
Η σχέση μεταξύ του αλατιού και της υψηλής πίεσης του αίματος (υπέρτασης) είναι άμεση: H κατανάλωση αλατιού αυξάνει την πίεση του αίματος, ενώ η μείωση του αλατιού στη διατροφή, μειώνει την πίεση. Ας σημειωθεί ότι για κάθε αύξηση της συστολικής πίεσης κατά 20mmHg και κατά 10mmHg της διαστολικής διπλασιάζεται ο κίνδυνος για καρδιακά επεισόδια…



Αλάτι και παιδική παχυσαρκία
H μείωση της ποσότητας αλατιού που καταναλώνουν τα παιδιά θα μπορούσε να αποτελέσει άμεσο μέτρο ενάντια στην παιδική παχυσαρκία, ανακοίνωσαν Βρετανοί ερευνητές.
Ανακάλυψαν ότι παιδιά που κατανάλωναν λιγότερο αλάτι έπιναν λιγότερα αναψυκτικά και μπορούσαν έτσι να μειώσουν τον κίνδυνο υψηλής αρτηριακής πίεσης και παχυσαρκίας. Όπως υπολόγισαν οι ερευνητές μείωση αλατιού κατά 1 γρ την ημέρα οδηγούσε σε περιορισμό της πρόσληψης υγρών κατά 100 γρ. την ημέρα.
Όπως σημειώνουν στο περιοδικό Hypertension, αυτό θα μπορούσε να περιορίσει τα ποσοστά καρδιακών προσβολών και εγκεφαλικού αργότερα.
Τα αναψυκτικά με ζάχαρη είναι σημαντική πηγή πρόσληψης θερμίδων στα παιδιά, σημειώνει ο Dr. Feng He από St. George's University στο Λονδίνο.
Η ερευνητική ομάδα ανέλυσε στοιχεία περισσότερων των 2.000 παιδιών ηλικίας 4 έως 18 ετών. Περισσότερα από 1.600 αγόρια και κορίτσια κατέγραφαν την πρόσληψη αλατιού και υγρών, ενώ ζύγιζαν ότι κατανάλωναν.
Τα παιδιά που έτρωγαν λιγότερο αλάτι είχαν και μειωμένη πρόσληψη υγρών, όπως και αναψυκτικών. Η ομάδα προέβλεψε ότι η μείωση αλατιού κατά 1 γρ την ημέρα οδηγεί σε μείωση κατανάλωσης αναψυκτικού κατά 27 γρ, την ημέρα, έχοντας υπολογίσει παράγοντες όπως η ηλικία, το φύλο, το βάρος και το επίπεδο άσκησης.
Αν τα παιδιά ηλικίας 4 έως 18 ετών μειώσουν την πρόσληψη αλατιού κατά το ήμισυ, ενδεχομένως θα σημειωθεί μείωση κατά δυο περίπου αναψυκτικά την εβδομάδα, στο κάθε παιδί.
Σύμφωνα με τον ερευνητή, οι γονείς θα πρέπει να ελέγχουν τις ετικέτες, να επιλέγουν προϊόντα χαμηλά σε αλάτι και να μην προσθέτουν αλάτι στο φαγητό όταν μαγειρεύουν και όταν κάθονται να φάνε. Μικρή μείωση στην πρόσληψη αλατιού κατά 10% έως 20% δεν μπορεί να εντοπιστεί από τους υποδοχείς γεύσης αλατιού του ανθρώπου. Έτσι μπορούμε να έχουμε σημαντικά οφέλη για την υγεία του παιδιού, χωρίς καν να καταλάβει τη διαφορά, ή το φαγητό του να χάσει κάτι από τη νοστιμιά του.


Περισσότερα για θέματα διατροφής μπορείτε να βρείτε και στα βιβλία
Γονείς για πρώτη φορά, όπου αναλύονται ζητήματα που αφορούν παιδιά μέχρι πέντε ετών καθώς και στο:
20 σεφ, 11 μαμάδες κι εγώ -111 συνταγές και ιδέες διατροφής για παιδιά, που αφορά σε όλες τις ηλικίες

Σαλάτα με κατίκι, ταχίνι, φιστίκια Αιγίνης και φακές!



Παραπλανητική φωτογραφία από τη Σίφνο! Είχα τόσα νεύρα χθες... Μου χρειάζονται επειγόντως καλοκαιρινές διακοπές. Μπανάκι και μεζεδάκια δίπλα στη θάλασσα...
...κι όταν έχω νεύρα μαγειρεύω για να καλμάρω! Μόνο που ήμουν και κουρασμένος κι έτσι περιορίστηκα σε μια σαλάτα...
Έβαλα: Μαρούλι & λάχανο. 2 κουταλιές κατίκι, μια κουταλιά ταχίνι και χυμό από 1/2 λεμόνι. Κάμποσα φιστίκια Αιγίνης. Ελαιόλαδο. 3 κουταλιές φακές. Τα ανακάτεψα όλα και μμμμ! Κόκκινο κρασάκι και...
Έκανα το λάθος να ανοίξω την τηλεόραση, να δω ειδήσεις. Και τα νεύρα επανήλθαν δριμύτερα!

Οπότε οι συμβουλές της ημέρας είναι:
-Μη βλέπετε ειδησεις, φάτε μόνο τη σαλάτα.
-Αγοράστε το βιβλίο 20 σεφ, 11 μαμάδες κι εγώ (έχουμε οικογενειακές ανάγκες).
-Βγάλτε φωτογραφίες και στείλτε τις στο διαγωνισμό με τα πιο γευστικά δώρα. (προσοχή: η προθεσμία λήγει αύριο)
-Σταματήστε να βλέπετε εκπομπές μαγειρικής -στο τέλος θα σιχαθείτε το φαγητό
-Μαγειρέψτε εσείς: Είναι χαλαρωτικό
-Διαβάστε τα Καστελλιώτικα Νέα
-Το βραδάκι ελάτε να μας βρείτε στον Μαύρο Γάτο στα Εξάρχεια (Κωλλέτη & Μπόταση κοντά στην πλατεία Κάνιγγος)

Τρίτη 18 Ιανουαρίου 2011

Ζωγραφική, μουσική και παραμύθια: Για μικρά και μεγάλα παιδιά


Με αφορμή την Παραμυθοέκθεση που θα γίνει το Σαββατοκύριακο (22-23 Ιανουαρίου) στο Στέκι της Αβέρωφ 7Α στο Χαλάνδρι, θα λάβουν χώρα σημεία και... τέρατα!

Έχουμε και λέμε λοιπόν:
Το Σάββατο το βραδάκι (κατά τις 8.00), περιμένουμε τα ...μεγάλα παιδιά.
-Θα δούμε τους πίνακες τις Στεφανίας Βελδεμίρη που έχουν φτιαχτεί για τα τέσσερα χρωματιστά παραμύθια
-θα κάνουμε γιορτή ρεφενέ με πεντανόστιμους μεζέδες που θα... φέρετε (εντάξει κάτι θα φτιάξουμε κι εμείς). Φέρτε ακόμη ό,τι πίνετε κι ελάτε!
Εμείς βάζουμε τη μουσική! Και τι μουσική!

Οι Mirror Way μέσα από τον συνδυασμό σαξοφώνου, κιθάρας, πλήκτρων και φωνής θα σας προσφέρουν εναλλακτικές μουσικές γεύσεις με διασκευές γνωστών ελληνικών και ξένων κομματιών...
Προβλέπεται πάρτυ τρικούβερτο.



Την Κυριακή το πρωί στις 11.00 σε μια ακόμη γιορτή από χρώματα, λέξεις και νότες εκτός από τις ζωγραφιές που έγιναν παραμύθια, θα ακούσετε παραμύθια του Κώστα Στοφόρου που έγιναν ζωγραφιές!!! Μια χρωματιστή αλληλεπίδραση με ταχυδρόμο το …facebook.
Το κόκκινο, το κίτρινο, το πορτοκαλί... και το άσπρο παραμύθι, θα αφηγηθούν, η Θεοδοσία Καραγιάννη, ο Κώστας Στοφόρος και η Στεφανία Βελδεμίρη.
Τα παραμύθια θα ντύσει με νότες ο Αλεχάντρο Ντίαζ!


Παράλληλα θα γίνει και έκθεση κοσμημάτων εμπνευσμένη από τα Παραμύθια!

Τριών ετών και τεσσάρων ημερών!


Στις 14 Ιανουαρίου το Ημερολόγιο ενός πατέρα έκλεισε τα τρίτα του γενέθλια! Όλο και περισσότεροι είναι αυτοί που περνούν μια βόλτα για να δουν τα όσα γράφονται εδώ.

Από 13.200 επισκέψεις την πρώτη χρονιά και 57.460 τη δεύτερη, ανεβήκαμε στις 86.000 την τρίτη χρονιά! Το σύνολο φτάνει τις 156.671 επισκέψεις!

Το τελευταίο εξάμηνο οι περισσότεροι επισκέφθηκαν το "Ημερολόγιο" για να διαβάσουν τις αναρτήσεις που ακολουθούν(όπως θα δείτε επηρεαστήκαμε κι εμείς από το ...Νησί!)Τα στοιχεία είναι γαι επισκέψεις από τον Μάιο του 2010. Για παλιότερα δεν έχω στοιχεία...

Η συγκλονιστική συνέντευξη ενός χανσενικού
16 Ιουν 2010 2.933 Προβολές σελίδας

Τα παιδιά, το Χριστουγεννιάτικο τραπέζι και τρεις συνταγές...
18 Δεκ 2009, 6 σχόλια 937 Προβολές σελίδας

Το Κόκκινο Παραμύθι (της Στεφανίας)
8 Απρ 2010, 10 σχόλια 926 Προβολές σελίδας

Το Κίτρινο Παραμύθι 17 Αυγ 2010, 3 σχόλια 510 Προβολές σελίδας

Μαριναλέντα: Ένα χωριό της Ισπανίας δείχνει το δρόμο
22 Απρ 2010, 3 σχόλια 364 Προβολές σελίδας

Έκθεση παιδιού από δημοτικό σχολείο της Αθήνας
29 Οκτ 2009 325 Προβολές σελίδας

Μαγειρεύω, φωτογραφίζω και κερδίζω!
16 Δεκ 2010, 2 σχόλια 269 Προβολές σελίδας

Λευκό Παραμύθι: Το τέλος και τι έγινε μετά
22 Δεκ 2010, 2 σχόλια 240 Προβολές σελίδας

Μη διαβάζετε Βήμα, Νέα, μη βλέπετε Mega
5 Σεπ 2010 232 Προβολές σελίδας

Τι θέλουν και τι δεν θέλουν τα παιδιά από τους γονείς τους
23 Ιουν 2010, 1 σχόλιο 197 Προβολές σελίδας

Πάρτυ στον Μαύρο Γάτο!


Ίσως έχετε πάει, ίσως έχετε περάσει απέξω... Στον πεζόδρομο της Κωλλέτη, γωνία με Μπόταση στα Εξάρχεια, δυο βήματα από την πλατεία Κάνιγγος ένας Μαύρος Γάτος έριξε άγκυρα για να μείνει. Ωραίος χώρος, με μεγάλη μπάρα, καταπληκτική μουσική και καθαρά ποτά... Δημιουργός του ένας Καστελλλιώτης, ο Μάκης Τσακρής.
Εκεί, την Πέμπτη το βραδάκι, μετά τις 9, με πρωτοβουλία του Προοδευτικού Συλλόγου Τα Καστέλλια θα βρεθούμε Καστελλιώτες και φίλοι... Είναι η αρχή τακτικών συναντήσεων, που ελπίζουμε να καταλήξουν σε... πάρτυ!


Αντιγράφω από το Athens Magazine:

Ο Μαύ­ρος jazz γά­τος...
Α­φί­χθη... στα Ε­ξάρ­χεια και θα α­πο­τε­λέ­σει το μι­κρό πα­ρά­δει­σο των ο­πα­δών της Jazz και των blues. Στο café-bar Μαύ­ρος Γά­τος κυ­ριαρ­χεί η τε­ρά­στια, ξύ­λι­νη μπά­ρα ό­που θα πα­ραγ­γεί­λεις τα πιο κλα­σι­κά old fashioned cocktails αλ­λά και κά­ποιο α­πό τα πολλά malts και bourbons που... συ­χνά­ζουν ε­δώ. Ανα­μέ­νο­νται lives με ανά­λο­γο μου­σι­κό ύ­φος ( α­κό­μα δεν έ­χου­με σα­φή η­με­ρο­μη­νί­α μιας και μό­λις ά­νοι­ξε τις πόρ­τες του). Υ­πάρ­χουν και κρύ­α πιά­τα. Κα­θη­με­ρι­νά α­πό τις 10:00.Τι­μή ποτού €6.

Μαύρος Γάτος

(Κω­λέτ­τη 40-42 & Μπο­τά­ση, Ε­ξάρ­χεια, τηλ. 210 3800518)

Στη φωτογραφία: Ο Μάκης Τσακρής με τον γραμματέα του Συλλόγου Παναγιώτη Παπανικολάου στον Μαύρο Γάτο

Δευτέρα 17 Ιανουαρίου 2011

Ο Παπουτσής που έγινε RAFτης!

Πάρτε το κι αλλιώς. Θα μπορούσε η Ελληνική Αστυνομία να ανακοινώσει πως ο πατέρας της 27χρονης Γερμανίδας ήταν πιλότος της RAF και σκοτώθηκε στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο! Συνεπώς δεν υπάρχει λόγος να παραιτηθεί ο υπουργός! Ένα μικρό λαθάκι κάνανε οι άνθρωποι...

Αποκλειστική φωτογραφία που ανακάλυψε ο Πάνος Σόμπολος. Οι μπαμπάδες των τρομοκρατών -πιλότοι της RAF. Η ΕΛΑΣ τους αναζητεί σε παλιά ντοκιμαντέρ!



Πέρα από τα αστεία καταλαβαίνετε πόσο εύκολα σε τυλίγουν σε μια κόλλα χαρτί. Πριν από λίγες ημέρες έκαναν πάλι "λάθος" και συνέλαβαν/ ξυλοφόρτωσαν στέλεχος του Συνασπισμού...
Φοβάμαι πολύ για τα επόμενα ...λάθη τους!

Όσο για τον ανεκδιήγητο Παπουτσή καιρός να γίνει RAFτης!



Η ΓΚΑΦΑ
Γκάφα της αστυνομίας για τους γονείς της 27χρονης Γερμανίδας
Πηγή: Express.gr

Γκάφα άνευ προηγουμένου έκανε η αστυνομία ανακοινώνοντας οτι οι γονείς της 27χρονης γερμανίδας που συνελήφθη ήταν καταζητούμενοι ως μέλη της RAF και μάλιστα οτι ο πατέρας της σκοτώθηκε σε συμπλοκή με αστυνομικούς στη Βιέννη.

Η πραγματική μητέρα της 27χρονης ονομάζεται Μπάμπαρα Μέγιερ, είναι γεννημένη το 1958, έχει άλλα δύο αγόρια ενώ το όνομα του πατέρα της είναι 'Αλμπερτ. Η Μπάρμπαρα Μέγιερ, πρώην μέλος της RAF είναι γεννημένη το 1956 και έχει διαφορετικό πατρώνυμο. Ηταν πράγματι παντρεμένη με τον τον Χορστ Μέγερ και έχει μαζί του μία κόρη αλλά μετά το θάνατο του απέκτησε με άλλον άντρα κι έναν γιό.

Το τραγικό λάθος της αστυνομίας έρχεται να επιβεβαιώσει και συνέντευξη του πατέρα της 27χρονης στη γερμανική εφημερίδα Bild και στο γαλλικό πρακτορείο του Βερολίνου. Ο Βόλφγκανγκ Μέγιερ που ζεί και εργάζεται στις φυλακές της γερμανικής πρωτεύουσας, αποδέχεται οτι η κοπέλα που συνελήφθη είναι η κόρη του αλλά διαψεύδει οτι η σύζυγός του είναι μέλος της RAF. Παραδέχεται οτι η κόρη του ανήκει στον αναρχικό χώρο αλλά υποστηρίζει οτι ουδέποτε έχει πάρει μέρος σε βίαιες πράξεις.

Την ίδια ώρα, η γερμανική ομοσπονδιακή εισαγγελία ανέφερε ότι η νεαρή Γερμανίδα δεν είναι, όπως είχε αρχικά ανακοινωθεί από την ελληνική αστυνομία, η κόρη της Μπάρμπαρα Μέγιερ, η οποία είχε κατηγορηθεί για συμμετοχή στη RAF. «Από όσα γνωρίζουμε μέχρι στιγμής, η νεαρή γυναίκα που έχει συλληφθεί δεν είναι η κόρη της πρώην τρομοκράτισσας της RAF, Μπάρμπαρα Μέγιερ» δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο εκπρόσωπος της εισαγγελίας.

Επιστολή των δύο αδελφών της 27χρονης

Με επιστολή τους που έστειλαν σε ιστοσελίδα, τα δύο αδέλφια της νεαρής καθηγήτριας διαψεύδουν οτι η μητέρα τους έχει οποιαδήποτε σχέση με τη RAF και κάνουν λόγο για "μεγάλο παιχνίδι που παίζεται στις πλάτες της αδελφής μας και της οικογένειάς μας".

"Η μητέρα μας παρουσιάστηκε λοιπόν ως καταζητούμενη και εξαφανισμένη τρομοκράτης, τη στιγμή που ζει στην Ελλάδα παρέα με εμάς, την οικογένειά της" αναφέρουν στην επιστολή τους και προσθέτουν: "χειρότερη μοίρα είχε ο πατέρας μας Wolfgang στα χέρια τους, αφού όχι μόνο του άλλαξαν το όνομα, αλλά και τον παρουσίασαν να έχει σκοτωθεί σε ανταλλαγή πυροβολισμών με μπάτσους στην Αυστρία πριν από χρόνια! Αρκετά σοκαριστικό για έναν μουσικοθεραπευτή που ζει και εργάζεται υγιέστατος στη Γερμανία". που συνελήφθη ήταν καταζητούμενοι ως μέλη της RAF και μάλιστα οτι ο πατέρας της σκοτώθηκε σε συμπλοκή με αστυνομικούς στη Βιέννη.

Η πραγματική μητέρα της 27χρονης ονομάζεται Μπάμπαρα Μέγιερ, είναι γεννημένη το 1958, έχει άλλα δύο αγόρια ενώ το όνομα του πατέρα της είναι 'Αλμπερτ. Η Μπάρμπαρα Μέγιερ, πρώην μέλος της RAF είναι γεννημένη το 1956 και έχει διαφορετικό πατρώνυμο. Ηταν πράγματι παντρεμένη με τον τον Χορστ Μέγερ και έχει μαζί του μία κόρη αλλά μετά το θάνατο του απέκτησε με άλλον άντρα κι έναν γιό.

Το τραγικό λάθος της αστυνομίας έρχεται να επιβεβαιώσει και συνέντευξη του πατέρα της 27χρονης στη γερμανική εφημερίδα Bild και στο γαλλικό πρακτορείο του Βερολίνου. Ο Βόλφγκανγκ Μέγιερ που ζεί και εργάζεται στις φυλακές της γερμανικής πρωτεύουσας, αποδέχεται οτι η κοπέλα που συνελήφθη είναι η κόρη του αλλά διαψεύδει οτι η σύζυγός του είναι μέλος της RAF. Παραδέχεται οτι η κόρη του ανήκει στον αναρχικό χώρο αλλά υποστηρίζει οτι ουδέποτε έχει πάρει μέρος σε βίαιες πράξεις.

Την ίδια ώρα, η γερμανική ομοσπονδιακή εισαγγελία ανέφερε ότι η νεαρή Γερμανίδα δεν είναι, όπως είχε αρχικά ανακοινωθεί από την ελληνική αστυνομία, η κόρη της Μπάρμπαρα Μέγιερ, η οποία είχε κατηγορηθεί για συμμετοχή στη RAF. «Από όσα γνωρίζουμε μέχρι στιγμής, η νεαρή γυναίκα που έχει συλληφθεί δεν είναι η κόρη της πρώην τρομοκράτισσας της RAF, Μπάρμπαρα Μέγιερ» δήλωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο εκπρόσωπος της εισαγγελίας.

Κυριακή 16 Ιανουαρίου 2011

Άλλος για Κατάρ;


Ένα- ένα τα μέλη της Σοσιαλιστικής Διεθνούς φεύγουν με ...πλάγια βήματα. Ο ...αστέρας της Τυνησίας Μπεν Άλι το έσκασε στο Κατάρ για να αποφύγει τις εκδηλώσεις ...αγάπης του λαού του.
Οι δικοί μας προετοιμάζουν ήδη το έδαφος. Παμπούκης & Πάγκαλος παραχωρούν φιλέτα στους σείχηδες ώστε όταν με το καλό φύγουν μαζί με τον αρχηγό τους το Γιωργάκη να εξασφαλίσουν μια καλή διαμονή για τα γεράματά τους...
Πέρα από τα αστεία αποδείχθηκε για μια ακόμη φορά πως ο Λαός έχει τη δύναμη να ρίχνει ακόμη και τυραννικά καθεστώτα σαν αυτό του Μπεν Άλι...
Εμείς εδώ που έχουμε σκύψει το κεφάλι στην Κατοχική Κυβέρνηση και απλώς γκρινιάζουμε ή κοιτάμε πως θα τη "βολέψουμε" αξίζει να πα΄ρουμε μερικά μαθήματα από τους Τυνήσιους.
Θα έλεγα όμως πως και όσοι στέλνονται να καταστείλουν τις διαδηλώσεις θα έπρεπε να διαβάσουν προσεκτικά τις γραμμές που ακολουθούν...


Από τον ιστότοπο του Αντώνη Κακαρά

ΤΥΝΗΣΙΑ: Στρατός Λαός αδελφωμένοι

ΜΗΝ ΤΟ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ

Παράταξαν το στρατό, στολές εκστρατείας, οπλισμός μάχης….Αμίλητοι, ύφος άγριο, έτσι διατάχθηκαν μα…Βλέμμα ανήσυχο, υποψιασμένο, στάζει αγωνία. Από δω άντρες νέοι, άμισθοι, ίδιο ύφος, ίδιο χρώμα, ίδιο αίμα, σφαίρα στη θαλάμη,

Απέναντι νέες και νέοι οργισμένοι, οι γροθιές υψωμένες, γυναίκες με μαντίλες και άλλες χωρίς μαντίλες, ίδιο χρώμα, ίδιο αίμα, οι γροθιές υψωμένες, Ψωμί, αξιοπρέπεια, έξω οι τύραννοι, κραύγαζαν,

Άντρες ΠΡΟΣΟΧΗ, παγωμένο το παράγγελμα, σκόρπησαν ξετρελαμένα τα πουλιά που συμμετείχαν στα συνθήματα, σίγησε ο δρόμος, φάνηκαν οι σταγόνες της αγωνίας…

Η ιστορία στάθηκε για μια στιγμή στο πέρασμά της..

Ξεχώρισε ο νέος, κατέβασε τη γροθιά του όρμισε πάνω στους ένστολους, αγκάλιασε το φαντάρο, κατέβηκαν οι γροθιές, γλύκαναν τα βλέμματα, χαλάρωσαν τα τεντωμένα κορμιά..

Από δω οι άμισθοι φαντάροι, νέοι, ίδιο χρώμα, ίδιο αίμα, ίδιες στολές, βλέμμα γλυκαμένο, από κει τ’ αδέρφια τους, τα γονικά τους, οι κοπελιές τους, ίδιο αίμα, ίδιο χρώμα, αγκαλιάστηκαν σφιχτά, φάνηκαν τα δάκρυα, Ψωμί, αξιοπρέπεια, να φύγουν οι τύραννοι, κραύγαζαν αντάμα,

Διάβηκε η ιστορία….φύγανε κάποιοι τύραννοι

Τυνησία μέρα αδελφοσύνης, δεκατέσσερις του Γενάρη

Ριζότο με φακές


Χθες το βράδυ (Σάββατο) όσοι δεν ήρθατε στο στέκι της Αβέρωφ 7Α στο Χαλάνδρι, χάσατε! Ποτέ δεν είναι αργά όμως. Μπορείτε να επανορθώσετε το επόμενο Σαββατοκύριακο!
Ο Γιώργος Λιερός και η Δήμητρα Κυρίλλου μας ταξίδεψαν στην Ιορδανία, τη Συρία και την Αίγυπτο και στη συνέχεια ακολούθησε ένα τρικούβερτο τσιμπούσι...

Είχαμε πει πως θα είναι "ρεφενέ" και σκεφτόμουν τι να μαγειρέψω...
Το μεσημέρι θα τρώγαμε φακές κι αποφάσισα να βάλω λίγες παραπάνω και να φτιάξω ένα ριζότο με ανατολίτικο άρωμα.
Έκοψα μια μεγάλη σκελίδα σκόρδο, ένα κρεμμύδι και φρέσκια ρίγανη. Τα τσιγάρισα και πρόσθεσα μια κούπα ρύζι. Στο βραστήρα είχα έτοιμο νερό που το πρόσθετα σιγά -σιγά. Έβαλα και μια χούφτα κάσιους, λίγο αρακά, καλαμπόκι και καρότο, πρόσθεσα άφθονα μπαχαρικά (σαφράν, κόκκινο και μαύρο πιπέρι κ.α.) κι άφησα το ρύζι να σιγοβράζει. Στο τέλος πρόσθεσα ένα βαθύ πιάτο φακή και το άφησα να πάρει μια τελευταία βράση και να "δέσει"...

Δεν έμεινε ούτε κόκκος ρυζιού. Λέω να το ξαναφτιάξω για το άλλο Σάββατο που θα έχουμε την παραμυθοέκθεση!

Τετάρτη 12 Ιανουαρίου 2011

Ταξίδια και Παραμύθια στο Χαλάνδρι!



...Τα ταξίδια...

Το Στέκι της Αβέρωφ 7Α στο Χαλάνδρι, έχει βαλθεί να μας ...τρελάνει! Έτσι το Σάββατο 15 Ιανουαρίου με αφορμή την κοπή της πίτας της Αντίστασης με τους Πολίτες του Χαλανδρίου, θα παρουσιαστεί το ταξίδι που έκαναν στην Αίγυπτο τη Συρία και την Ιορδανία ο φίλος και προσωπικός μου...κτηνίατρος Γιώργος Λιερός και άλλοι φίλοι από το Χαλάνδρι. Όσοι έχουν ξανάρθει σε τέτοιες εκδηλώσεις ξέρουν πως θα είναι σα να πήγμαε κι εμείς εκεί. Πλούσιο υλικό σε φωτογραφίες και βίντεο, ωραίες αφηγήσεις και οι άγνωστες πτυχές αυτών των τριών χωρών.
Η εκδήλωση θα ξεκινήσει λίγο μετά τις 7μμ, αλλά ελάτε νωρίς αν θέλετε να μη μείνετε όρθιοι. Μετά θα γίνει τσιμπούσι με νοστιμιές που θα... φέρετε (φέρουμε).

...και έτσι γίνονται τα Παραμύθια ΙΙ...



Το Στέκι σας προσκαλεί και την Κυριακή 23 του Γενάρη στις 11.00 το πρωί , σε μια ακόμη γιορτή από χρώματα, λέξεις και νότες. Θα μπορέσετε να δείτε ζωγραφιές της Στεφανίας Βελδεμίρη που έγιναν παραμύθια και να ακούσετε παραμύθια του Κώστα Στοφόρου που έγιναν ζωγραφιές!!! Μια χρωματιστή αλληλεπίδραση με ταχυδρόμο το …facebook.
Το κόκκινο, το κίτρινο, το πορτοκαλί... και το άσπρο παραμύθι, θα αφηγηθούν, η Θεοδοσία Καραγιάννη, ο Κώστας Στοφόρος και η Στεφανία Βελδεμίρη.
Τα παραμύθια θα ντύσει με νότες ο Αλεχάντρο Ντίαζ!

Το Σάββατο 22 Γενάρη, το βραδάκι (κατά τις 8.00), θα κάνουμε γιορτή ρεφενέ στο χρωματιστό στέκι! Φέρτε το μεζέ σας και ελάτε!

Να πούμε ότι η Έκθεση παρουσιάστηκε με μεγάλη επιτυχία και στο Καλλιτεχνικό Καφενείο Αχαρνέων, ενώ η επόμενη στάση της θα είναι στη Θεσσαλονίκη.
Παράλληλα θα γίνει και έκθεση κοσμημάτων εμπνευσμένη από τα Παραμύθια!


Πέρασε λίγη ώρα χωρίς να μιλά κανένας. Και τότε…
…Δεν πίστευαν στ’ αυτιά τους.
Ακούστηκαν ένα, δυο, τρία σφυρίγματα τρένου
και ο ήχος μιας ατμομηχανής που πλησίαζε…